Duiken 

Ik check de olie en de luchtdruk van de banden van mijn net schoongepoetste motor. Die staat klaar voor het geplande weekendje vlaaien eten in Limburg met vriend Mark. Eerst nog even wat werken. Ik start de volgende ochtend de vrachtwagen en breng een vracht van Oude Pekela naar Renkum. Daarna rijd ik een stukje verder om terug te laden.

Bij dat bedrijf hebben ze pauze en dat geeft mij de tijd om rustig de zijkant van de trailer open te maken. Er is een plank weggevallen en dus klim ik in de trailer om die op zijn plek te leggen. Als ik mij om wil keren, gaat het fout. Mijn voet glijdt weg. Ik zoek houvast. Maar ja, de zijkant van de trailer had ik net opengedaan, dus kan ik me nergens aan vastgrijpen. Met een olympisch vakkundig uitgevoerde duik ga ik richting de grond en vang met beide handen mijn niet geringe gewicht op. Bij turnen zou deze uitvoering een hele goede score hebben opgeleverd. Ik constateer dat het allemaal goed afloopt en sta weer op. Mijn handen, armen en knieën doen het nog. Gelukkig maar.

Terwijl ik geladen word, merk ik dat mijn lijf zeer gaat doen.
Bij het wegrijden wordt het sturen een pijnlijke bezigheid. Als ik op de autobaan zit, bel ik naar de zaak dat ik wel terug kan rijden maar de vracht niet kan lossen. Na een gesprek met mijn huisarts wil hij foto’s laten maken. De conclusie luidt: niets gebroken, wel gekneusd. Met een stevig verband om de pols en arm lukt het sturen wel weer. Al ga ik de volgende dag niet met de truck, maar met een busje op pad. Zodat ik het gevoel heb in ieder geval nog een beetje productief te zijn. Het geplande motorweekend werd zo dus een gezellig autoweekend. Het belangrijkste onderdeel daarvan, ‘vlaaien eten’, is gelukt!

Erik Pathuis (42) uit Winschoten is sinds 2001 vrachtwagen- chauffeur en werkt bij Gebr. De Boer Transport in Oude Pekela.