Column: Big shot

Ik doe de deur van het slot en haal het alarm eraf. Loop naar mijn kantoor, zet de computer aan en maak vervolgens vijf liter koffie. Ja, zo ziet mijn ochtendritueel er tegenwoordig uit. Geen ladingen vastzetten in de truck maar vragen beantwoorden van kids die tas, etui of sleutels kwijt zijn. Geen gemopper aanhoren van een heftruckchauffeur maar schreeuwende tieners sussen die hun gelijk proberen te halen. Ik ben fulltime conciërge.

Mijn laatste rit als beroepschauffeur reed ik deze zomer samen met mijn dochter Rashella. We vertrokken om vijf uur richting Visbek. Gezellig kletsend. Herinneringen ophalend aan 23 jaar chauffeur zijn. Over de bijzondere plekken bijvoorbeeld die ik heb bevoorraad: dierentuinen, voetbalstadions, paleizen en ondergrondse leverplaatsen. Of mijn grootste hobby: invallen voor de vaste chauffeur op Amsterdam. Bij theater de Kleine Komedie erin, over het Rusland, aan het einde rechts en dan achteruit de Oude Doelenstraat in om te lossen op Oudezijds Achterburgwal. Puzzelen voor gevorderden!

Alle mooie reisjes vallen in het niet bij één rit. Mijn meest memorabele rit ooit. Ik heb mijn broer naar zijn laatste rustplaats gebracht in zijn eigen DAF Super Space Cab. Dat was kippenvel tot op het bot, natuurlijk.

Dit is mijn laatste column voor TON. Ik mocht het ruim zes jaar doen. Met veel plezier! Ook de reacties online of onderweg kon ik altijd zeer waarderen. Heb hierdoor veel leuke gesprekken mogen hebben. Bedankt daarvoor. Als ik iemand trouwens moet bedanken, zijn het wel de gebroeders De Boer. Zij gaven mij de ruimte om nieuwe dingen te proberen.

Na de laatste rit komen Rashella en ik terug op de zaak. Ik pak mijn spullen bij elkaar. Ook het bordje ‘Big Shot’ van broer Hilko dat al 21 jaar meerijdt, gaat definitief in de tas.

T’is al kloar!

Erik Pathuis (42) uit Winschoten was vrachtwagen-chauffeur bij Gebr. De Boer Transport in Oude Pekela. Hij werkt nu als conciërge op het ROC Menso Alting Groningen.