Op pad met… Arjan Bax

Niet van de kraan te slaan

Arjan Bax is nog jong, 21 pas, maar kan met veel mobiele kranen uit de voeten. Een van 100 ton of eentje van 35, het maakt hem niet uit. Logisch: als peuter aapte hij met zijn speelgoedkraantje al het grote werk na. Bij Kraanbedrijf Nederhoff BV in Gouda heeft hij zijn bestemming gevonden. TON gaat mee naar een klus in Vlissingen.

 


Al veel ervaring

Een bouwterrein in Vlissingen. Hier wordt een nieuwe woonwijk uit de grond gestampt. Onmisbaar daarbij: een kraan om de verschillende delen op hun plek te hijsen. De machinist lijkt misschien een ‘broekie’, maar dan wel eentje met de nodige ervaring op verschillende machines. Als vijftienjarige zit Arjan al aan de knoppen.

Tijdens zijn vmbo-opleiding loopt hij stage bij Nederhoff in Vianen. “Ik ging met een vaste collega mee. Op het eind van de stage stond ik wandjes te hijsen.” Vervolgens krijgt hij een vakantiebaan bij Nederhoff: helpen bij machineverhuizingen. “Toen ben ik gevraagd of ik bij hen de opleiding wilde doen.”

 

‘Springer’

Op zijn achttiende zit die opleiding erop en is Arjan met zijn hijsbewijs en C-rijbewijs een volledig inzetbare kraanmachinist. Als ‘springer’ werkt hij op veel van de kranen die Nederhoff op de weg heeft. “Als iemand ziek was, sprong ik in. Daardoor kan ik op verschillende uit de voeten.” Sinds 2019 heeft Arjan een vaste mobiele rupskraan. Die wordt op een dieplader naar een klus gebracht, zoals hier bij een bouwproject in Vlissingen. De kraan ‘overnacht’ er; Arjan rijdt in zijn personenwagen heen en weer. Zo’n kleine vier uur reistijd, elke dag.

Camera

21 Woningen worden aan de Willem Ruisweg in Vlissingen gebouwd. Elke dag eentje. “Het is echt net Lego”, zegt Arjan. Aan zijn haak hangen wanden, vloeren en zelfs een complete badkamer. Betegeld en met de douche er al in. Arjan komt niet uit zijn cabine. “Ik heb wel een afstandsbediening, maar die gebruik ik bijna nooit. Dan mis je het gevoel met de machine. In de cabine zie ik meer, want ik heb ook nog een camera, boven in de kop van de giek. Daarmee kijk ik recht naar beneden op de haak. Zo heb ik altijd de last in zicht.”

Kantelen

De cabine kan achterover kantelen. “Vroeger was dat een optie, nu zit het vaker standaard op een kraan. Zo heb je veel beter zicht als je in de hoogte werkt. Anders zit de balk in het frame, tussen bovenraam en voorruit, in je gezichtsveld.” Twee schermpjes zorgen voor een paar extra ogen. Op het ene, rechtsboven in de cabine, ziet Arjan het beeld van de camera. Het andere, recht vóór hem, laat onder andere zien hoeveel last er aan de haak hangt en wat de afstand is tussen het hart van de draaikrans en de punt van de giek. Als het groene balkje rood kleurt, is het foute boel.

Gebarentaal

Het aanpikken en losmaken van de last gebeurt door bouwvakkers. Arjan communiceert met hen via gebarentaal. Of via de portofoon, als hij ze niet kan zien. Bij dit project bevestigen de mannen op de grond de bouwelementen aan de haak. “Ik ken deze jongens al wat langer en kan erop vertrouwen dat ze het goed doen”, zegt Arjan. “Met degene die aanpikt, heb ik in 2020 driekwart jaar gewerkt. Dan weet je wel wat je aan elkaar hebt.”

Verantwoordelijkheid

Is het geworden wat hij als klein jongetje verwachtte, toen hij met speelgoedkraantjes het grote werk nadeed? Zeker wel, zegt Arjan. “Het is een mooi beroep. Je bent deels je eigen baas. Je moet zelf oplossingen zoeken, want elke locatie is weer anders. En je hebt een grote verantwoordelijkheid. Als ik zo’n wand aan de giek heb hangen en ik zwenk tegen de woning aan. Nou, dan is die wel plat.” Wat hij in de toekomst gaat doen, weet Arjan nog niet. Misschien wil hij werkvoorbereider worden. Maar voorlopig is hij nog niet van de kraan te slaan.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *