Groepsportret: Het team van Van der Werff 

Met de F van familie 

Je moet het samen doen. Dat gaat makkelijker als je goede collega’s hebt en de sfeer prettig is. Als je een (h)echt team vormt. De mensen bij Van der Werff Logistics in Heerenveen en Waalwijk zijn dat hechte team. Ondanks de gestage groei van het bedrijf is de informele familie-achtige sfeer gebleven. Een sterk punt, zo blijkt.

 

Kristiaan Kamstra (27 jaar), systeemnetwerkbeheerder, woont in Gorredijk 

“Na mijn studie applicatie-ontwikkeling heb ik verschillende banen gehad. Omdat ik van sleutelen houd werd ik monteur van aardappelrooimachines Dat leek best logisch. Ik zette met een collega zo’n machine in elkaar. Dat zag ik mezelf echter geen twintig jaar doen. Dus stapte ik toch over naar de ICT en ging ik als servicedesk­medewerker bij een softwarebedrijf aan de slag.

Met een busje reed ik door Friesland naar verschillende klanten met ICT-problemen. Van bijvoorbeeld een garage via een advocatenkantoor naar een school. Ik kende al die bedrijven maar vond dat helaas niet terug in de waardering. En er was geen mogelijkheid om door te groeien.

Voor mij een reden om bij Van der Werff te solliciteren. Dat voelde meteen goed. Door de groei van de afdeling kon ik doorstromen naar de functie van systeemnetwerkbeheerder. Nu kom ik op afdelingen om ICT-vragen te beantwoorden en storingen op te lossen. Of ga ik naar een vrachtwagen om bijvoorbeeld een boordcomputer te herstellen. Daarnaast hou ik mij ook bezig met het verbeteren van de veiligheid en het invoeren van nieuwe software.”

Lieneke Bolier (52 jaar), teamleider administratie, woont in Drachten

“Ik werk nu acht jaar op de administratie bij Van der Werff. Daarvoor werkte ik als projectadministrateur bij een ingenieursbedrijf. Door financiële tegenslagen bij mijn vorige werkgever, verslechterden mijn arbeidsomstandigheden. Daarom maakte ik na 21 jaar de overstap naar de transportsector. Bij van der Werff werkte ik nauw samen met de toenmalige teamleider van de administratie.

Toen die met pensioen ging, nam ik zijn functie over. Van der Werff is door groei en de overnames van een aantal transportbedrijven snel gegroeid. De administratie groeide mee en bestaat nu uit een zevenkoppig team. Dagelijks zijn er ruim 250 trucks onderweg. We controleren en verwerken wekelijks duizenden vrachtbrieven. Na screening versturen we de facturen. We zijn nog steeds bezig om de administratieve processen te verbeteren. Dat blijft leuk.

Ik werk 32 uur en ben vrijdags vrij. Tijdens vakantie of ziekte voelt iedereen dat er een stapje bij moet. Ik betrap me er wel eens op dat ik op mijn vrije dag soms toch nog even iets doe. Die verantwoordelijkheid zie ik ook bij collega’s. Dat maakt het werken hier leuk.”

Bauke van der Wal (36 jaar), monteur, woont in Oosterwolde

Twintig jaar lang reed ik als bergingschauffeur. Op weg naar gestrande vrachtwagens. Tweeëneenhalf jaar geleden ben ik monteur geworden bij Van der Werff. Daarnaast ben ik ook apk-keurmeester en heb ik de papieren voor leermeester. Samen met 12 collega’s run ik de werkplaats in wisselende diensten.

Wij doen onderhoud, keuring, reparaties en schadeherstel van al het rijdende materiaal. Door de diversiteit aan trailers en kranen is het een gevarieerd wagenpark. Via open dagen komen scholieren regelmatig in de werkplaats. Toch is er bijna nooit iemand die vraagt of hij op zaterdag een handje kan helpen om het vak te leren.

Terwijl dat kan! In onze werkplaats heerst een super goede sfeer. We leren van elkaar en helpen elkaar waar nodig. Sinds kort hebben we een servicebus. Want ook dealers komen klem te zitten door gebrek aan technisch personeel. Daarom doen we pechservice onderweg steeds meer zelf. Ik spring graag weer achter het stuur om te kijken of ik met een reparatie een truck verder kan laten rijden of naar de werkplaats kan laten komen.”

 

Niels Waringa (31 jaar), customer service, woont in Gorredijk. 

“Op mijn achttiende heb ik stagegelopen bij Van der Werff. Ik volgde toen de mbo-opleiding Manager Opslag en Vervoer. Ik heb altijd gezegd dat ik chauffeur wilde worden. Maar operationeel directeur Theo van der Werff vond dat ik goed kon leren en daar iets mee moest doen. Op zijn advies heb ik toen de hbo-opleiding Logistiek en Economie gedaan. Mijn eerste baan was op order-entry bij een ander transportbedrijf.

Ik had weinig contact met de klanten en de chauffeurs en dat miste ik. Dus werd ik transportplanner. In de supermarktdistributie en daarna weer bij mijn eerste werkgever. Al die tijd heb ik contact gehouden met Theo. Nu ben ik alweer bijna vijf jaar medewerker customer service bij Van der Werff Logistics.

Mijn werk zit in de driehoek opdrachtgever, planning, en chauffeur. Binnen onze organisatie overleg ik met de planning welke auto’s ik toegewezen krijg. Ik moet me dus ook inlezen hoeveel uren de chauffeurs kunnen rijden. Mijn ervaring op de planning is een voordeel. Soms meldt een chauffeur dat hij ergens niet kan lossen. De planning wil uiteraard de auto zo snel mogelijk leeg hebben. Daar moet ik mee naar de opdrachtgever om het voor alle partijen zo goed mogelijk op te lossen. Ik heb geen spijt dat ik geen chauffeur geworden ben. Het kriebelt niet zoals bij mijn broers die wel vrachtwagenchauffeur zijn.”

 

Eise Feenstra (43 jaar), planner, woont in Sneek

“Ooit ben ik begonnen als chauffeur. Ook heb ik de opleiding mbo-installatietechniek gedaan en bezit ik een aannemersdiploma. Dat had te maken met het bedrijf waar ik in 2008 instapte. Door de crisis moesten we in 2016 stoppen en werd ik opnieuw chauffeur. Omdat ik regelmatig langs Heerenveen kwam, ben ik bij Van der Werff binnengelopen. Hier kwam ik als chauffeur op een volume-combi terecht.

Via een oud-collega wist ik dat ze een planner zochten. In goed overleg ben ik overgestapt naar de planning. Nu doe ik de dagplanning. Met een collega plan ik alles wat er voor ons depot in Waalwijk binnenkomt. Daar maken we distributieritten van voor de volgende dag. Door de verschillende ladingen, losadressen en transportmiddelen is het erg afwisselend werk.

Een groot deel is lossen met de kooiaap. En we plannen ook charters in. De een wil meer afstanden rijden, de ander meer stops. Zo moet ik iedereen tevreden zien te houden. Dat contact en de goede collega’s is het leuke van mijn werk.”

Gentiel Goeminne (32 jaar), loodsmedewerker/heftruckchauffeur, woont in Heerenveen

Drie jaar geleden kwam ik vanuit België naar Friesland. Ik deed daar logistiek werk bij een jeneverstokerij. Bij Van der Werff werk ik vooral voor een grote rubberfabrikant. Met de heftruck zet ik bestellingen klaar, laad en los ik trucks. Het zijn pallets van verschillende afmetingen, kratten en rollen tot negen ton.

Voor dat laatste rij ik een tientons heftruck. Iedereen heeft hier zijn eigen heftruck. Dat is belangrijk want elke heftruck grijpt anders aan of heeft de bediening op een andere plaats. Door de verschillende afmetingen van de ladingen moet je weten hoe je pallets moet doorschuiven. En je moet het gewicht goed verdelen over de truck.

Met deelzendingen heb je verschillende losadressen en moet alles er in de juiste volgorde in gezet worden. Het liefste heb ik wat drukte en doe ik onverwachtse dingen. Als je het een keer wat minder druk hebt, dan ga je een ander helpen. Dat is hier vanzelfsprekend. Die werksfeer vind ik belangrijk. Alle leeftijden zijn in de loods vertegenwoordigd. De jongste is zeventien en de oudste 77 jaar.”

Sander Windstra (26 jaar) en Jesmer Breeuwsma (34)
beide chauffeurscoach. Sander woont in Drogeham en Jesmer in Gorredijk

Jesmer (op de foto boven): “We zijn allebei na een carrière­switch bij Van der Werff beland. Ik werkte in de zorg als bewegingsagoog en Sander deed een opleiding tot timmerman. Het beviel mij goed in de zorg. Maar ik had de onzekerheid van een halfuurtje hier en een uurtje daar. Dus koos ik voor mezelf en ben ik de vrachtwagen op gegaan. Want autorijden vond ik altijd leuk.

Ik ben hier op de auto begonnen en heb ook in de op- en overslag gewerkt. Toen de chauffeurscoach naar een andere afdeling ging, hebben ze mij gevraagd of ik dat werk kon doen. Topwerk! Chauffeurs bewustmaken van het mooie van het vak en kijken of je samen het werk kunt verbeteren. Bijvoorbeeld met zuinig rijden. Je eigen ervaring overbrengen, maar omgekeerd ook leren van de chauffeur. Zodat je dat weer ergens anders kunt toepassen.”

Sander (op de foto onder): ”Het vak van timmerman bleek niet mijn ding. Dus ging ik in de asbest­­­sanering. Maar ook daar kon ik mijn draai niet vinden. Na werken voor een uitzendbureau ben ik chauffeur geworden. Dat kwam nadat ik een dag met mijn oom mee had gereden. Via Van der Werff ging ik voor een bouw­­­­­materialenhandelaar rijden.

Toen ik vorig jaar ziek thuis kwam te zitten en geen zwaar werk meer kon doen, ben ik gevraagd om chauffeurscoach te worden. Dat blijkt het mooiste werk dat er is. Problemen aanhoren, oplossingen vinden. We gaan de hele dag met de chauffeur mee. Daarna maken we een verslag en bereiden we de volgende rit voor. Het is de bedoeling dat iedereen elk jaar aan de beurt komt.”

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *