Twee keer op de intensive care

Remco traint zich beter

Remco de Poorter is 51 jaar • woont in Veen • is chauffeur • werkt sinds 2021 bij Rien Boom

Twee keer in korte tijd belandt Remco de Poorter (51) uit Veen op de intensive care. Hij gaat door een diep dal, maar dat sterkt hem alleen maar om gezond te worden én te blijven. Nu gaat zelfs zijn mountainbike mee achter op de vrachtwagen. Moet hij wachten tijdens het laden en lossen? Dan gaat hij lekker trainen!

Voordat hij ziek wordt, werkt Remco negen jaar lang als zelfstandig chauffeur. “Ik reed al een tijdje voor Martin en Marja, de eigenaren van Rien Boom. Zij vroegen mij of ik in loondienst wilde komen. Daar heb ik in januari 2021 ‘ja’ op gezegd.”

Amper negen maanden later krijgt Remco corona. De klachten gaan van kwaad tot erger en hij wordt opgenomen. “Ik heb een nacht kantje boord gelegen, maar daar weet ik zelf niets van. Dagenlang was ik doodziek.”

Fotowand maken

Na twaalf dagen wordt Remco ontslagen uit het ziekenhuis en volgt een lange revalidatieperiode. Hij gaat naar ergo- en fysiotherapie en doet alles wat hij kan om zijn conditie weer op peil te brengen. In die moeilijke tijd staat zijn werkgever honderd procent achter hem. Remco wordt nog emotioneel als hij daaraan terugdenkt. “Ik vond het zelf zó vervelend: net in loondienst als gezonde vent, en dan ineens langdurig ziek en een grote kostenpost. Marja en Martin wilden daar niets van weten. Zij wilden dat ik me focuste op herstel.” Tijdens zijn revalidatieperiode krijgt hij een leuke klus: een fotowand maken in de kantine. “Op deze manier was ik op een positieve manier betrokken bij het bedrijf. Wekenlang ben ik bezig geweest. Foto’s uitzoeken, lijstjes kopen, een indeling maken op de wand en alles ophangen.”

Geen e-sigaretten meer

Tijdens zijn revalidatieproces ontdekt Remco dat bewegen hem goed doet. “Vroeger hing ik tijdens het laden en lossen wat rond. Was ik bezig met mijn telefoon. Omdat ik na mijn ziekte zo snel mogelijk terug de wagen in wilde, besloot ik dat het anders moest. Ik ben gaan sporten voor mijn conditie en spieropbouw. Wandelen, fietsen en fitness. Ook ben ik direct gestopt met de e-sigaretten.”

Vette pech

Dankzij zijn doorzettingsvermogen zit Remco in juni 2022 helemaal hersteld weer achter het stuur. Amper een half jaar later slaat het noodlot wéér toe. Tijdens een rit naar Duitsland krijgt hij plotseling heftige pijn. Met pijnstillers weet hij zich nog een dag te redden. Een rit later gaat het mis. “Mijn lichaam begon te schokken en had hevige pijn. Ik moest de ambulance bellen. Eenmaal in het ziekenhuis bleken mijn ontstekingswaardes torenhoog. De echo liet zien dat mijn galblaaswand verdikt was. Die moest eruit.” Voor de tweede keer in korte tijd belandt Remco op de IC en zijn er kritieke momenten.

Toch komt hij ook hier doorheen. “In het Jeroen Bosch Ziekenhuis in Den Bosch ben ik fantastisch begeleid. Ondanks het warme bad dat ik daar heb ervaren, zat ik er even helemaal doorheen. Al mijn harde werk om te herstellen van corona … voor mijn gevoel was dat voor niets geweest. Totdat de artsen zeiden dat juist mijn goede conditie ervoor zorgde dat ik er weer bovenop zou komen.”

Stok achter de deur

Remco weet ook nu de knop weer om te zetten. Een week na zijn ontslag uit het ziekenhuis zit hij weer bij de fysio. “Ik had de pleisters nog op de wond zitten. Stapje voor stapje bouw ik mijn conditie en spierkracht weer op.” Sinds Remco de eerste keer op de intensive care belandde, eet hij gezond en rookt hij niet meer. Na de tweede ziekenhuisopname besluit hij ook het dagelijkse blikje bier te laten staan. En in bewegen is hij alleen maar fanatieker geworden. In een rode map houdt hij per dag bij welke oefeningen hij doet. Niet alleen bij de fysio, maar ook gewoon thuis of onderweg. “Die map is mijn stok achter de deur. Ik heb zelf een schema gemaakt. Blijven er te veel vakjes leeg, dan moet ik weer aan de bak! Tussen het werk door kan ik, waar en wanneer ik wil, trainen. Opdrukken, planken, squatten… het kan allemaal op een parkeerplaats.”

Ben even duiken

Achterop zijn vrachtwagen zit een fietsendrager. Moet hij lang wachten, dan vraagt Remco of het oké is dat hij een rondje gaat fietsen. “Laatst ben ik met de mountainbike Heilbronn in gefietst. Heerlijk hoor!” De chauffeur is ook gek op zwemmen. Als hij onderweg de kans krijgt, dan springt hij in een natuurplas. Op de voorruit plaatst hij de tekst: ‘Ben even een frisse duik nemen, zo weer terug.’ Remco hoopt dat zijn sportiviteit aanstekelijk werkt voor andere chauffeurs. “Ik kan alleen maar laten zien dat het leuk is om te bewegen, en dat je het uitstekend kunt combineren met dit werk. Mensen moeten dat zelf ervaren. Afgelopen oktober is het bedrijf waar ik werk overgenomen door Ancotrans. Zij hebben sportiviteit hoog in het vaandel staan. Op verzoek denk ik na hoe we collega’s meer in beweging kunnen krijgen. Bijvoorbeeld door iedereen sportelastieken te geven waarmee je onderweg oefeningen kunt doen.”

Mentaal sterker

De IC-opnames waren voor Remco een wake-upcall. “Ik zit nog niet op mijn oude niveau. Mijn hartslag en lichaams­temperatuur gaan na inspanning nog te snel te ver omhoog. Mijn lichaam moet nog verder herstellen, maar ik ben vastbesloten om daar alles aan te doen wat in mijn macht ligt. Tegelijkertijd ben ik mentaal sterker geworden: ik maak me niet meer zo druk om alles. Dat is een heel fijn gevoel.”


Remco op de cover van TON 108 :

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *