‘Ketenregisseur’ langs de A15

Je ziet steeds meer ‘dozen’ langs de snelweg. Loodsen waarin de op- en overslag van goederen plaatsvindt. Als transport de bloedsomloop van logistiek Nederland is, dan vormen die loodsen het hart.
TON kijkt in de dozen. Deze keer bij Nabuurs in Oosterhout (Gld), waar Aneta, Hayley, Joep en Ladislav vertellen over hun werk en hun ambitie.

Een enorme loods langs de A15 bij Oosterhout, op een steenworp afstand van Nijmegen. Een wandeling rond het gebouw is een klein uitje: bijna twee kilometer. Niets van wat er binnen ligt, is ‘eigendom’ van de familie Nabuurs, wier naam op het pand prijkt. Het zijn vooral producten van grote klanten, zoals Kraft Heinz, Mars en Essity. Nabuurs haalt op, slaat op en vervoert naar de plek van bestemming. ‘Ketenregisseur’ noemt het bedrijf zichzelf.

Ruim twee jaar geleden opende Nabuurs deze locatie, 77 duizend vierkante meter groot. Daarvan is 66 duizend vierkante meter magazijnruimte. Er werken zo’n driehonderd mensen, in twee ploegen. Overal rijden heftrucks. Die kunnen dubbel diep pallets in stellingen plaatsen en pakken. Bij de 60 docks komen elke dag ruim 220 vrachtwagens goederen brengen en halen. Het warehouse huisvest ook nog ‘co-packer’ Na-nomi. Dat verzorgt diensten als stickeren, labellen, ompakken en displaybouw.

Twintig vestigingen telt Nabuurs. In totaal zijn er meer dan duizend mensen in dienst. Oosterhout is gespecialiseerd in Fast Moving Consumer Goods (FCMG). Dat zijn vooral voedingsmiddelen voor mens en dier. Maar ook verzorgingsproducten. Nabuurs zorgt dat zijn klanten zelf alleen het hoognodige in voorraad hoeven te hebben. De uitgaande vrachtwagens worden, via een slim systeem, zoveel mogelijk dubbel geladen, om kosten te besparen en het milieu te ontzien.

Aneta Kozinska (35) uit Kranenburg (Duitsland) is orderpicker. Aneta werkt twee jaar bij Nabuurs.

MOOIE AFWISSELING

Kwaliteitscontrole
“Ik ben orderpicker. Maar ik leid ook collega’s op en doe kwaliteitscontrole. Ik denk dat ik de helft van mijn tijd besteed aan het bij elkaar zoeken van orders. Ik wil graag iets leren en snappen en dat dan goed blijven doen. Niet steeds verandering. De afwisseling die ik nu heb in mijn werk vind ik mooi genoeg. We werken in twee ploegen van honderd mensen. Er zijn Nederlanders, Litouwers, Polen, Roemenen en Spanjaarden. De communicatie is geen probleem. De meeste mensen spreken Nederlands of Engels.”

Orders picken
“Voordat ik bij Nabuurs kwam, werkte ik bij Arvato in Venray en bij Albert Heijn in Geldermalsen. Ook orders picken. Bij Arvato vooral kleinere producten, zoals gehoorapparaten. Bij Albert Heijn veel verschillende producten. Hier is het vooral food. Maar op zich is het werk bijna hetzelfde. We weten in ons team wat we moeten doen en als er problemen zijn, lossen we ze samen op.”

Niet terug
“In Polen heb ik geleerd voor kok. Maar er was bijna geen werk en er werd slecht betaald. Elf jaar geleden ben ik naar Nederland gekomen. Destijds kon ik hier vier keer zoveel verdienen als in Polen. Nu is het verschil misschien maar 25 procent. Dus de Polen komen niet meer zo makkelijk deze kant uit. Zelf wil ik wel blijven. Mijn vriend Marius en ik hebben een huis gekocht in Kranenburg, net over de grens bij Nijmegen. Als we terug zouden gaan, moeten we daar helemaal opnieuw beginnen. Hier is ons leven.”

Ladislav Lencses (31) uit Leuth is teamleider helpdesk. Ladislav werkt vier jaar bij Nabuurs.

COACHEN EN BEGELEIDEN

Motivatiebox
“Ik geef leiding aan vijftien mensen. Dat is vooral coachen en begeleiden. En problemen oplossen. Ik heb bijvoorbeeld een motivatiebox gemaakt. Dat is een soort ideeënbox, waarin mensen hun motivatie kunnen aangeven. Dan zie je dat de meeste mensen zich willen ontwikkelen. Ze willen meer weten en kunnen. Het is de kunst om dat ook mogelijk te maken.”

Slowakije
“Ik kom uit het noorden van Slowakije en ben opgeleid tot kapper. Dat werk heb ik maar kort gedaan. Toen ben ik als verpleger in een ziekenhuis gaan werken. Verdiende ik zo’n 350 euro in de maand. Via een Slowaaks uitzendbureau ben ik in Engeland in de logistiek gaan werken. Dat beviel me toch niet zo goed. Uiteindelijk ben ik eind 2009 in Nederland aan de slag gegaan. Eerst als verzorger bij een gezin, daarna bij Nabuurs in Katwijk aan de Maas.”

Hogerop
“Ik werkte als orderpicker in de nachtdienst en haalde er het reachtruck-certificaat. Ze waren wel blij met me, maar ik kon er maar twee of drie dagen werken. Om mijn kansen te vergroten, moest ik me ontwikkelen. Ik ben logistiek gaan studeren aan het ROC Nijmegen: niveau 2, niveau 3 en vervolgens niveau 4 voor logistiek supervisor. Maar ik moest wel een baan vinden die daarbij paste. Dat lukte bij CEVA in Wijchen. In 2015 zag ik op internet dat Nabuurs bbl-trajecten ging doen. Toen ben ik teruggegaan. En nu volg ik een hbo-opleiding Bedrijfskunde. Jazeker, ik wil hogerop.”

Joep van Bakel (31) uit Landhorst is supervisor customer service. Joep werkt negen jaar bij Nabuurs.

9+
“Binnen Nabuurs Oosterhout kennen we vier grote opdrachtgevers. Ik sta in direct contact met twee daarvan: Kraft Heinz en Essity. Dagelijks staan we als customer service klaar voor alle vragen en eventuele uitdagingen van onze klanten. We zijn daarbij altijd op zoek naar de kern van het gesprek. Alleen als je weet wat er achter de vraag van je klant zit, kun je zijn tevredenheid overtreffen. Samen met mijn collega supervisor en onze elf customer service medewerkers streven we ernaar een 9+ ervaring af te geven aan onze klanten.”

Sparringpartner
“Na mijn studie detailhandel ben ik in 2009 bij Nabuurs begonnen, in het warehouse in Katwijk aan de Maas. Stap voor stap ben ik doorgegroeid. Eerst als employee customer service. Daarna als professional. Sinds kort ben ik gepromoveerd naar supervisor customer service. Als leidinggevende ben ik veelal bezig met het coachen en ontwikkelen van mijn medewerkers. Daarnaast fungeer ik ook als sparringpartner voor mijn collega’s en opdrachtgevers. Samen zoeken we naar oplossingen. De vraag is altijd weer: Wat kunnen we verbeteren? We hanteren onder andere het PDCA-cyclus & ‘5 times why’-systeem. Hiermee kom je al snel bij de daadwerkelijke oorzaak van de situatie of de vraag, hoe complex deze ook is.

‘We can’
“We hanteren binnen Nabuurs de ‘we can’-mentaliteit: we kunnen het voor elkaar krijgen. Dat lukt ons ook aardig goed. Dat blijkt uit onze ontwikkeling als bedrijf. Voor mijn persoonlijke ontwikkeling wil ik ook telkens een stap zetten, niet stilstaan. Nu denk ik bijvoorbeeld na over een cursus situationeel leiderschap om mijn collega’s nog beter te kunnen begeleiden. Ik werk met veel plezier bij Nabuurs. Het is een familiebedrijf met korte lijnen. Iedereen helpt elkaar en er wordt naar de medewerkers geluisterd.”

Hayley Pijman (Van den Brink) (25) uit Millingen aan de Rijn is vrachtwagenchauffeur. Hayley werkt twee jaar bij Nabuurs.

ELK RONDJE IS ANDERS

Kettingbaan
“Sinds een jaartje rijd ik met een kettingbaantrailer. Die sluit bij het docken aan op een ketting in het magazijn. Dat is eenvoudig laden en lossen. Per dag maak ik soms wel veertien ritten in een rondje van zo’n twintig kilometer. Bij Logoplaste in Elst laad ik lege ketchupflessen. Die los ik bij Heinz, ook in Elst. Daar laad ik dan volle flessen die ik weer hier bij Nabuurs aflever. En dan begint het volgende rondje. Dat is regelmatig werk. Ik begin om zes uur en ben om zeven uur weer thuis. Zo kan ik mijn werk en huishouden erg goed combineren”

Paardenmeisje
“Ik heb Paard en Business gestudeerd, mbo 4, en ben op een hengstenhouderij gaan werken. Dat is de droombaan voor een paardenmeisje. Maar het is wel heel hard werken voor heel weinig geld. Mijn partner André van den Brink reed op de vrachtwagen. Ik vond het leuk om met hem mee te gaan. Toen ik hoorde dat ze bij Nabuurs leerling-chauffeurs zochten, vroeg ik mezelf af hoe lang ik het werken met paarden nog zou kunnen volhouden. Ben ik bij Nabuurs gaan praten. Ik kon, ook al was ik 23, nog als leerling-chauffeur aan de slag.”

Warm onthaal
“Mijn opleiding kreeg ik in Venlo, met vier anderen van Nabuurs. Ik was de enige vrouw. Het was meteen hartstikke leuk. Gezellig, positief. Ik werd gewoon door iedereen warm onthaald. Op 9 november 2016 ben ik begonnen en op 8 mei 2017 had ik alle diploma’s op zak. Het werk vind ik helemaal top. Op de plekken waar ik laad en los, ontmoet ik vaak dezelfde mensen. Die worden allemaal een soort van collega’s. Dat geeft zekerheid en gezelligheid.”

Fotografie: Chris Pennarts