TON reportage: Nog lang en gelukkig, Han Muffels

TON is 65. In vroeger tijden was dat het moment om met werken te stoppen.
Maar dat was toen. Tegenwoordig moet – of mag – je langer doorgaan. En dan het liefst gezond van lijf en leden, met plezier in een baan die bij je past. Daar kun je zelf iets aan doen. Daar kan je werkgever iets aan doen. Daar kan de bedrijfstak iets aan doen. Vandaag deel 1 van een drietal voorbeelden van deze ‘duurzame inzetbaarheid’.

Voorbeeld 1: Voorkomen is beter

Wie?

Han Muffels – 55 jaar – woont in Helmond – getrouwd, drie dochters – was 30 jaar chauffeur bij Walkro in Venlo.

Hometrainer

In het huis van zijn moeder in Stiphout zit Han Muffels op de hometrainer, zijn linkerhand in een mitella. Elke dag fiets hij een half uur. Twee keer in de week staat hij op de loopband. Ook zingt hij elke week in een koor. Pas als hij van de hometrainer stapt en naar de tafel loopt, zie je dat hem iets mankeert. Zijn linkerbeen sleept. In 2014 kreeg hij een beroerte. Nu is hij volledig arbeidsongeschikt.
Han wil in TON zijn verhaal vertellen om collega’s te waarschuwen voor de gevolgen van een ongezonde leefstijl. “Jongens: eet gezond, beweeg en stop met roken.”

Kerngezond

Dertig jaar rijdt Han met veel plezier voor Walkro. Eerst met hooi en stro naar maneges in Nederland, België, Frankrijk en Duitsland. Later wordt het compost voor de champignonkwekers. Han geniet van zijn werk, zijn collega’s en zijn gezin. En hij voelt zich kerngezond … tot het noodlot toeslaat.
Op 26 juni 2014 gaat Han om half elf naar bed. Wat er dan gebeurt kan hij nog steeds maar moeilijk beschrijven. “Ik had geen hoofdpijn, was ook niet duizelig, maar ik merkte dat de linkerkant van mijn body niet werkte. Alles was verlamd. Mijn mondhoek hing, praten kon ik niet. Ik heb een soort geluid gemaakt om mijn familie te waarschuwen.” Gelukkig hoort een van zijn dochters hem en even later ligt Han in het ziekenhuis.

Astronautenvoer

Uit onderzoek blijkt dat er een propje in het vatenstelsel aan de rechterkant van zijn hersenen zit, waardoor dat deel even geen bloed heeft gehad. Als gevolg raakt de linkerkant van zijn lichaam verlamd. “Ik kon niets meer. Zelfs met mijn linkeroog knipperen lukte niet. Ook slikken en praten ging niet. Via een slang kreeg ik elke twee uur astronautenvoer. Het was een ramp.”
Na één maand ziekenhuis begint het lange revalidatieproces. Han moet weer leren de linkerkant van zijn lichaam te gebruiken. Veel steun krijgt hij van zijn collega’s bij Walkro. Alle zestig komen ze hem bezoeken in het revalidatiecentrum in Doorn, waar hij twee maanden verblijft.

Doorzettingsvermogen

Het revalideren kost veel doorzettingsvermogen. “In het begin kon ik mijn been niet meer dan twee centimeter optillen. Nu kan ik gelukkig weer lopen, maar daar moet ik wel erg bij nadenken. Het heeft één jaar geduurd voor ik weer kon praten.” Om zijn linkerzijde gezond te houden, moet Han intensief blijven bewegen. “Vandaar de hometrainer, de loopband en het zangkoor. Als ik dat niet doe, weigert mijn lichaam dienst. En ik ben snel moe. Om negen uur ’s avonds gaat bij mij het licht uit.”

Range Rover

Zijn beroerte heeft nog meer gevolgen. Han moet zijn huis aanpassen en daartoe zijn spaargeld aanspreken. De badkamer moet verbouwd en er komt een traplift. “Als ik op de gemeente had gewacht, dan bivakkeerde ik nu nog in de woonkamer.”
Door de beroerte verliest Han ook al zijn rijbewijzen. “Ik heb mijn B wel weer gehaald, maar een aangepaste auto is veel te duur. Ik heb nu een invalideauto. Die noem ik mijn Range Rover V8 min 6.”

Sportieve carrière

Van zijn neuroloog hoort Han dat weinig bewegen, ongezond eten en roken de kans op een beroerte vergroot. Gerookt heeft hij nooit. Gezond eten deed hij al, want hij heeft diabetes. Maar bewegen? “Mijn leven bestond voor 85 procent achter het stuur zitten. In die dertig jaar op de wagen was mijn enige beweging ’s ochtends om vijf uur met een mok koffie in mijn hand naar de vrachtwagen lopen. Die stond achter het huis. En dan ’s avonds om negen uur met een lege mok weer de omgekeerde route. Het vak van chauffeur is gevaarlijk voor je sportieve carrière.”

Barcelona

Met zijn verhaal wil Han de TON-lezers aansporen gezond te leven. “Na een beroerte is niets meer vanzelfsprekend. Ik moet nadenken hoe ik loop, ben snel moe en niet meer de man die even naar Barcelona rijdt. Mijn hele leven en dat van mijn gezin is veranderd. Dus collega’s: Stop met roken, ga bewegen en eet gezond!”

Meer info over beroerte vind je onder andere op hartstichting.nl

Fotografie: Marco Hofsté