Spelletje

Laatst had ik er weer één, zo’n invoeger, die vanuit zijn witte busje al had gezien dat er ruimte naast mij was op de linkerbaan. Meneer begon alvast met zijn manoeuvre om in te voegen, er van uitgaande dat die grote gele autotransporter wel naar de linkerbaan zou gaan. Dat had zijn timmermansoog hem al vaker laten zien.
Alleen ging Dennis niet naar links.
Ik ben geen king of the road, maar wel een koning van de rechterbaan, die zich aan de regels houdt, zeker waar het witte busjes betreft. Graag wijk ik uit naar links als een collega wil invoegen, maar alleen als het kan en niet omdat de invoeger vindt dat ik opzij moet.
Het verkeer is geen spelletje, het is een samenspel.
Op mijn Facebook pagina heb ik mijn beroep omschreven als volgt: Het aansturen en motiveren van medeweggebruikers. Soms wil ik daar ook heftruckchauffeurs en loodsmedewerkers aan toevoegen; om die lui gemotiveerd te krijgen is wel een spelletje.
In mijn huidige werk als internationaal repatriërings-chauffeur, heb ik er bijna niet meer mee te maken, maar vroeger speelde ik het spelletje graag mee. Bij een Franse of Spaanse supermarkt of wijnboer zijn heel goedkope flessen wijn te krijgen; als je er 10 koopt voor 1 euro per stuk. Daar krijg je de Nederlandse heftruckchauffeurs wel mee in beweging!
En het kan nog goedkoper, bij een grote budget keten zijn pakken Hollandse stroopwafels te koop voor nog geen 70 cent. Daar krijg je de Duitse of Franse heftruckchauffeurs weer mee aan de gang.
Het kan zomaar het verschil betekenen tussen vrijdagavond thuis zijn, of pas zaterdagmiddag binnen komen.
Veel spelplezier!