Straks achter het stuur

Veel mensen hebben interesse in het vak van vrachtwagenchauffeur. Dat blijkt op de informatieavonden van de campagne ikwordvrachtwagenchauffeur.nl
Overal in het land trekken deze avonden volle zalen. En onder de kandidaten zijn er opvallend veel vrouw.

TON volgt drie jongedames tijdens hun weg naar het chauffeursvak.

De derde: Corinda van der Velden, 24 jaar uit, uit Bergambacht.

WAAROM WIL JE VRACHTWAGENCHAUFFEUR WORDEN?
“Toen ik twaalf was, ging ik al met mijn oom mee. Later kreeg ik verkering met een chauffeur. We zijn nog steeds samen. Ik ga regelmatig hem mee en heb veel van hem geleerd. Dan reed ik op een afgesloten terrein, om alvast wat gevoel voor het besturen van een vrachtwagen te krijgen. Omdat ik jong kinderen heb gekregen, was het lastig om een chauffeursopleiding te volgen. En het is geen negen-tot-vijfbaan. Maar met drie dagen in de week moet de combinatie met de kinderen wel gaan lukken.”

WAAR STA JE NU?
“Ik heb een werkgever gevonden: Zijderlaan in Stolwijk. Ze hadden geen vacature, maar bieden me toch een kans. Daar ben ik Wim en Sabine Zijderlaan erg dankbaar voor. Het klikt vanaf het begin heel goed. Ze kunnen me een baangarantie geven voor drie dagen per week. En ze financieren ook een deel van de opleiding.”

VALT HET MEE?
“Achter het stuur voel ik me als een vis in het water. Van techniek heb ik minder verstand, dus die theorie zal best pittig zijn. Maar als je iets echt wilt, dan lukt het ook.”

WAT VERWACHT JE?
“Het is natuurlijk een mannenwereld waarin ik terecht kom. Ik weet dat ik me extra moet bewijzen en dat ze op me letten. Maar ik ben niet verlegen uitgevallen. Van mijn vrienden en familie heb ik heel positieve reacties gehad. De meesten staan er juist niet van te kijken. Ze vinden dat ik er wel het type voor ben. Ik ben niet zo van de meidenavondjes.”

Fotografie: Harry Linker