“Min 43 is zelfs voor Zweden extreem”

rijden over de grens

Jonny rijdt al ruim twintig jaar in het noorden van Europa

Begin januari haalt het Zweedse weerbericht het nieuws in Nederland: er is een verkeersinfarct bij min 43 graden. Door harde wind en forse sneeuwbuien staat het verkeer in het binnenland anderhalve dag muur- en muurvast. Doorgewinterd Noord-Europa-rijder Jonny Tuinstra (43) uit het Groningse Niehove rijdt op dat moment door het gebied over wegen vol ijs en sneeuw.

Waarom kies je voor ritten naar het hoge noorden?

“Altijd al gedaan. Ik ben chauffeur vanaf mijn twintigste en rijd inmiddels ruim twintig jaar voor NVO Transport uit het dorp Zuidbroek in Midden-Groningen. Ik ga graag naar Noorwegen, Zweden, Denemarken en Finland. De mensen zijn er relaxed en gastvrij en de natuur is prachtig. De barre winters horen daar ook bij. Maar 43 graden onder nul is zelfs voor Zweedse begrippen extreem!”

Stond jij ook vast in het verkeersinfarct?

“Gelukkig niet, maar ik had er flink last van. Mijn dochter van twaalf had vakantie en was mee. We reden langs de westkust omhoog richting Göteborg en hoorden van de slechte situatie in het binnenland. Op de terugweg moesten we langs het stuk waar eerder het verkeer anderhalve dag geen kant op kon. Er was inmiddels bijna niemand meer onderweg. De weg was één grote sneeuw- en ijsvlakte. Het waaide hard, maar we verplaatsen ons langzaam en ik paste me aan de omstandigheden aan.”

Hoe bereid jij je voor op barre omstandigheden?

“Ik heb ijskettingen en een schep bij me en bij laden en lossen draag ik een thermo-overal. Natuurlijk heb ik warme schoenen en gevoerde handschoenen. In de cabine is het sowieso warm door de standkachel. Verder zorg ik altijd voor volle tanks en goed onderhouden accu’s. Ik rijd op winterbanden met een zacht compound voor veel grip. En ik neem genoeg brood en fruit mee. Ook liggen er kaarten in mijn wagen, want daar staan ook hoogtemeters op. Soms is omrijden sneller dan een lastige bergweg nemen. Naast goed materieel vertrouw ik op het advies van de plaatselijke bevolking. Ik vraag soms bij een benzinepomp of aan een klant of het verstandig is om door te rijden.”

Heb je tips voor rijden in winters weer?

“Laat je planning los. Je moet niet gestrest op pad gaan, want dan zit je jezelf op de hielen. Door winterse omstandigheden heb je nu eenmaal meer oponthoud. Goed vooruitkijken en defensief rijden, dat is het belangrijkste.”

Zijn er nog meer gevaren onderweg?

“Wild voor je wagen! In Scandinavië heb je veel tweebaanswegen zonder vangrail. Dan doe ik niets anders dan links en rechts kijken naar elanden. Ik heb er zeker twintig gezien die vlak voor de auto langs kunnen rennen.”

Heb je nooit problemen gehad?

“Toch wel, één keer. Mijn vader is ­gepensioneerd chauffeur. Twee jaar geleden ging hij een keer met me mee in de winterperiode. We reden dagen over sneeuw en ijs en na elke bocht waren de condities anders. We kwamen bij een bergpas die vanwege het weer ineens was afgesloten. Stonden we daar anderhalve dag vast op een douaneparking. Er was een klein gebouwtje met één wc. Verder niets. We warmden noodles op en ik belde met de Noorse instanties om te horen wanneer de pas weer begaanbaar was.

Ook had ik contact met twee Noren daar op die parkeerplaats. Toen we weer mochten rijden, liet ik de Noorse chauffeurs eerst gaan, want zij hebben nog meer ervaring dan ik. Mijn vader gaat voortaan liever mee in de zomer. Zelf geniet ik van het rijden in alle vier de seizoenen. De winterse wereld kan ontzettend mooi zijn, ondanks de gevaren.”