Talenten trekken eigen plannen voor de toekomst

hoe is het nu met.. talenten STL-verkiezingen 2020

In 2020 worden er zes talenten genomineerd voor de STL-verkiezingen Beste Talent Transport en Logistiek. En ze winnen alle zes. Want door de coronamaatregelen is het niet mogelijk om promotiefilmpjes te maken waarop gestemd kan worden. Hoe is het de winnaars na die tijd vergaan? Drie van de jongeren vertellen hoe hun leven er nu uit ziet.

Meteen naar tekst over: Lucas 🛞 Matthieu 🛞 Martijn

Bierbrouwen op de vrije donderdag

Lucas den Engelsman 🛞 23 jaar 🛞 woont in Heerhugowaard 🛞 was STL Talent Transport 🛞 werkt sinds 2020 als chauffeur bij Roele De Vries in Wognum 🛞 heeft een vierdaagse werkweek

Samen met een collega haalt Lucas den Engelsman in Utrecht en Noord- en Zuid-Holland archiefpapier op. Hij rijdt op een archiefvernietigingskraakperswagen. Het was niet zijn plan om chauffeur op een speciale vuilniswagen te worden: “Na het vmbo deed ik een jaar de koksopleiding. Daarna rondde ik een mbo-opleiding tot beveiliger af. Ik leerde veel over wetten, EHBO, en over wat je wel en niet mag doen als beveiliger. Ik houd van festivals en vond het erg leuk om daar in de beveiliging te werken.”

Spannend werk
Dan komt Lucas op het idee om chauffeur op een geldwagen te worden. “Het leek me spannend werk. Maar om in die bepantserde geldwagens te rijden heb je een C-rijbewijs nodig. En dat had ik niet.” Lucas vindt op de website van STL een BBL-opleiding tot chauffeur. Bij zijn eerste leerbedrijf stopt hij na een paar weken. “Elke dag had ik vroege dienst en moest vervelende klusjes in de loods doen. Via een kennis die voor Roele De Vries oud papier ophaalde, ben ik bij dit bedrijf terechtgekomen. Ik werd bijrijder. Elke dag waren we weer ergens anders. Dat was fantastisch.”

Papier en karton
Zodra Lucas zijn rijbewijzen heeft, zet Roele De Vries hem in om oud papier en karton op te halen bij klanten. In de avonduren haalt hij ook oud papier op dat bewoners in woonwijken langs de kant van de weg zetten. “Uitdagend werk, want het is veel manoeuvreren in nauwe straatjes. Vooral als het donker is en regent, ben ik blij als ik weer veilig op de zaak aankom. Ik heb bij dit werk echt geleerd om te sturen en de wagen onder controle te houden.”

Honderd keer in- en uitstappen
Lucas kan moeilijk stilzitten. In het werk dat hij nu doet, krijgt hij voldoende beweging. “Overdag heb ik tussen de dertig en veertig klanten. En als ik ’s avonds oud papier ophaal moet ik minstens 100 keer in- en uitstappen. Ik houd van beweging en afwisseling.” Ambitie om door te groeien heeft hij op dit moment niet. “Ik ben leergierig en leer elke dag iets nieuws, ook al is het iets kleins. Ik kan mij nu niet voorstellen dat ik op kantoor werk. Wel zou ik willen zien wat de planning allemaal doet. Een dagje meekijken kan geen kwaad.”

Roele De Vries wil Lucas graag houden. Ook Lucas werkt er met plezier. “Ik heb een vaste wagen en vaste ritten. Ik rijd samen met een collega: dat is verplicht als je op deze securitytruck werkt. Het papier dat wij vervoeren, bevat gevoelige informatie die wij in afgesloten containers legen in onze wagen. Niemand kan erbij komen. We lossen de wagens in Wognum ook in een speciaal beveiligde loods, die is gereserveerd voor de vernietiging van archiefpapier.”

Ouwelullendagen
Lucas heeft zijn stagecontract van vier dagen in de week omgezet in een vast contract. “Ik kan met vier dagen werken goed rondkomen. Mijn collega’s moeten erom lachen. Maar ik zeg dan: ik ben alvast begonnen met mijn ‘ouwelullendagen’.” Zijn vrije donderdag is belangrijk voor Lucas. Hij rijdt dan graag motor, en zet de dag ook in voor een bijzondere hobby: bierbrouwen. “Dat doe ik samen met een vriend. Ons doel voor dit jaar is, om duizend liter te brouwen. Ons bier heet De Meerkikker. We kwamen op deze naam omdat ik in Noord-Holland woon en die vriend in Friesland. Daar ligt het IJsselmeer tussen.”

Meer dan collega’s
In drukke periodes en in vakantietijd werkt Lucas vijf dagen in de week. Dat is geen probleem, want hij wordt blij van zijn werk en van zijn collega’s. “Mijn collega’s zijn als vrienden. We hebben onderling veel contact en helpen elkaar. Als ik een rit van een zieke collega overneem, kan ik hem altijd appen om te vragen waar de containers staan. Ook organiseren we, buiten de bedrijfsfeesten om, onze eigen feestjes. Het is een hechte groep bij wie ik me thuis voel.”

“Lucas kan met iedereen een goed gesprek voeren. Met chauffeurs, met mij, maar ook met de bedrijfsleider. Soms stelt hij vragen over dingen die je als chauffeur helemaal niet nodig hebt. Maar dan zegt hij: ‘Ik wil het toch weten’.” Dat zegt Lars Wever, de praktijkopleider van Lucas, in 2020 over zijn leerling. 

Heerlijk, de hele week van huis

Martijn Pille 🛞 21 jaar 🛞 woont in Sommelsdijk 🛞 was STL Talent Logistiek 🛞 is sinds 3 jaar internationaal chauffeur bij Peeman Transport in Dirksland

Internationaal chauffeur Martijn Pille rijdt in zijn zwarte, glimmende Seat het terrein van Peeman Transport in Dirksland op. Hij heeft een grote tas met eten bij zich en legt meteen zijn diepvriesmaaltijden in de koelkast. “Mijn ouders koken voor mij. Dat is mijn back-up als ik geen restaurant vind onderweg. Ik weet nog niet waar ik vandaag en de rest van de week overnacht.”

Omringd door familie
Dat Martijn chauffeur is, is niet zo verwonderlijk. Zijn broer Bastiaan was anderhalf jaar internationaal chauffeur. “Hij was mijn praktijkopleider bij Troost Transport Middelharnis. Hij heeft anderhalf jaar internationaal gereden en is nu manager van het warehouse bij Troost.” Ook Martijns neven, zijn oom Ruud en tante Karina werken als chauffeur. Via Ruud is Martijn bij Peeman Transport gekomen. De eerste week is hij door zijn oom ingewerkt. “Je wordt hier niet in het diepe gegooid. Mijn oom heeft me goed begeleid. Hij is een heel goede chauffeur die alles ziet en zich nergens druk om maakt. Vorig jaar vierde hij zijn veertigjarig jubileum bij Peeman. Doordat Ruud me goed heeft ingewerkt, ging ik de eerste keer met een rustig gevoel alleen op pad”.

Zeecontainers
Drie jaar werkt Martijn nu als internationaal chauffeur. Hij vervoert voornamelijk zeecontainers. Zijn werkgebied bestaat uit de havens van Rotterdam en Antwerpen, Duitsland, Zwitserland en Frankrijk. Af en toe heeft Martijn ritten naar Spanje, Portugal, Italië en Scandinavië. “Dat zijn bijzondere ritten voor zeecontainers: de meeste komen niet verder dan Parijs. Ik geniet van die lange tochten. Je rijdt de hele dag en hoeft niet te wachten bij terminals om te laden of te lossen.”

De hele week van huis
Voor Martijn is het geen probleem om de hele week van huis te zijn. “Het is relaxed, ik krijg meer rust. Als ik ’s avonds thuis ben, ga ik toch naar vrienden en slaap ik korter.” Last van eenzaamheid heeft hij niet. Hij belt regelmatig een collega of vriend voor een praatje. Ook probeert hij elke avond in een restaurant te eten. “Dan kom ik een keer die wagen uit. Het is gezellig om met collega’s te eten. De maaltijden van mijn ouders zijn voor noodgevallen. Als ik bijvoorbeeld op een industrieterrein moet overnachten omdat er geen parkeerplek is bij een restaurant.”

Geen stress
Goede overnachtingsplekken vinden in binnen- of buitenland is een bekend probleem voor chauffeurs. Ook voor Martijn. Vooral aan het eind van de dag en als hij de omgeving niet kent. “De parkings bij chauffeurscafés zijn vaak om 18.00 uur al helemaal vol. Ik kijk dan op Google Maps om te zien waar tankstations of industrieterreinen zijn. Op de vluchtstrook of op onveilige plekken ga ik nooit staan. In Nederland, Duitsland, Noord-Frankrijk en België is het een drama als je laat aankomt. Maar ik krijg er geen stress van. Het irriteert me alleen. Tot nu toe vind ik altijd wel een plekje.”

Goede baas
Martijn heeft het naar zijn zin bij Peeman Transport. “Ik heb een goede baas en kan altijd overleggen als er wat is. Mijn broer Bastiaan vroeg zich tijdens mijn praktijkopleiding af of internationaal rijden wel iets voor mij zou zijn. Tot nu toe bevalt het me prima. Maar ik kan niet in de toekomst kijken. Als ik een vrouw en kinderen heb, wil ik misschien wel elke avond thuis zijn.”

“Als Martijn net zo leergierig blijft als hij nu is, wordt hij vast en zeker een heel goede chauffeur. Hij wil vooral op het buitenland rijden. De hele week van huis … ik ben benieuwd of hem dat past.” Dat zegt Martijns praktijk­opleider Bastiaan Pille in 2020 over hem.

Met z’n allen rijden

Matthieu Potter 🛞 21 jaar 🛞 woont in Biezelinge 🛞 was STL Talent Transport 2020 🛞 is 4 jaar chauffeur 🛞 werkt 2 jaar bij MSP Onions BV in Nieuwdorp

De uienlucht is niet te missen op het terrein van MSP Onions in Nieuwdorp. Chauffeur Matthieu Potter ruikt het al lang niet meer. “Aan de lucht van uien ben ik gewend. Maar een rotte ui ruik ik direct.” MSP Onions droogt, sorteert en verpakt Nederlandse uien die Matthieu en zijn collega’s aanvoeren.

Ui op de foto
Sinds twee jaar werkt Matthieu met veel plezier bij het uienbedrijf in Zeeland. Direct van het land laden vindt hij het mooist. Vaak is dat in de Noordoostpolder. “Ik sta dan met mijn wagen naast een akker en krijg direct de oogst in mijn wagen.” Van elke lading uien die Matthieu vervoert, snijdt hij er een paar doormidden. Daar maakt hij een foto van, die hij doorstuurt naar de zaak. “Ze kunnen dan de kwaliteit van de lading zien. Ook leerzaam voor mij, inmiddels weet ik wel wat af van schimmels.”

‘Echt papiertje’
Matthieu is op zijn zeventiende al een van de winnaars van de STL-verkiezing Talent Transport. Hij loopt stage bij Van Duijn Transport in Hansweert. “Mijn opa, vader en ooms waren allemaal chauffeur. Ik heb één week de opleiding Manager Transport gevolgd. Dat wilden mijn ouders graag, dan had ik een ‘echt papiertje’. Maar ik vond het niets. Ik wilde niet vier jaar naar school en ben overgestapt naar de BBL-opleiding chauffeur.”

Geen droombaan
Na het behalen van zijn chauffeurspapieren en zijn rijbewijzen stopt Matthieu met zijn BBL-opleiding en vertrekt bij Van Duijn. Internationaal rijden is zijn droom. Bij Internationaal Fruittransport Jac. Op ’t Hof in Hansweert staat al een auto voor hem klaar. “De eerste paar maanden reed ik nationaal om ervaring op te doen. Daarna reed ik op Duitsland en Frankrijk. Maar zo’n droombaan was het niet. Het leverde veel stress op: waar eet en slaap ik vannacht? Ik trok het niet om de hele week van huis te zijn en mijn eigen planning te maken. Ik had altijd het gevoel achter de feiten aan te lopen.” Na anderhalf jaar stopt Matthieu bij Jac. Op ’t Hof en gaat bij een ander fruitbedrijf rijden op het buitenland. Ook daar is hij snel weer weg: hij ontdekt dat in zijn eentje internationaal rijden niets voor hem is.

Samen overnachten
Via zijn neef komt hij bij MSP Onions terecht. Zijn werkgebied is Nederland, maar ook Engeland, Duitsland, Frankrijk en België. Weer rijden op het buitenland, maar dit keer is het anders: Matthieu gaat niet meer in zijn eentje op pad. “Vaak rijden we met een clubje chauffeurs. Dat levert mij geen stress op. En ik ben nooit meer een hele week van huis.” Vanavond gaat Matthieu met zeven collega’s uien laden in de buurt van Emmeloord. Daar overnachten ze met z’n allen en rijden dan morgenochtend terug naar Nieuwdorp. “Dat samen rijden en overnachten vind ik heel erg gezellig. Ik heb het hier echt naar mijn zin.”

Doorgroeien
Toen Matthieu in 2020 de talentverkiezing won, vroeg zijn praktijk­opleider zich af of de aangeboren oogafwijking hem parten zou gaan spelen. In één oog heeft hij 20 procent zicht. Die problemen zijn er niet, vertelt Matthieu. “Voor mijn rijbewijs moest ik naar de oogarts voor een extra keuring. Ik heb geen last van dat oog.”

Ook gaf Barry aan dat hij Matthieu wel zag doorgroeien naar een leidinggevende functie. Deze ambitie heeft Matthieu niet, vertelt hij nu. “Ik kan makkelijk leren en daarom wilden mijn ouders dat ik de management­opleiding deed. Maar ik trek mijn eigen plan. Nu wil ik rijden. Later zie ik wel of ik wil doorgroeien in een andere functie.”

“Wat een ander in drie jaar leert, dat doet Matthieu in anderhalf jaar. Hij heeft aan een half woord genoeg. En hij doet wat extra’s.” Dat zegt Barry Gijzel, Matthieus praktijkopleider, in 2020 over hem.