Kippenvel van alle blije gezichten

34e truckrun Stichting 1000 Assen:

 

Mensen met een beperking een onvergetelijke dag bezorgen: dat is het doel van de truckruns die van april tot en met september overal in het land worden georganiseerd. Honderden chauffeurs en vrijwilligers doen hier elk jaar aan mee. Sommige truckruns worden georganiseerd door chauffeursverenigingen, andere door speciaal hiervoor opgerichte stichtingen. Zoals de Stichting 1000 Assen.

 

Luid toeterende colonne

Op het terrein van Vos Transport in Zaltbommel is het een hels kabaal. Luid toeterend en in colonne komen glimmend schone trekkers, bakwagens en kiepwagens aangereden. Veel wagens zijn versierd met een bloemstuk. Vrijwilligers geven aanwijzingen voor het parkeren. Aan de andere kant van het terrein van Vos verzamelen de deelnemers zich. Vandaag zijn zij voor twee uur bijrijder. Iedereen krijgt een goodybag met fruit, water en wat lekkers voor onderweg.

 

Rolstoel op de laadklep

De deelnemers zijn gekoppeld aan hun chauffeurs. Met dranghekken zijn instaprijen gevormd. Voor de mensen in een rolstoel is een speciale opstapplaats gemaakt. Op de laadklep worden ze met rolstoel opgehesen. Medewerkers van het Rode Kruis tillen ze vervolgens op de bijrijdersstoel. Onder luid getoeter vertrekt de eerste stoet. Ondertussen staan de vrachtwagens voor de tweede colonne klaar om hun bijrijders te laten instappen. Een draaiorgel speelt vrolijke deuntjes en een bellenblazer met hoge hoed blaast gigantisch grote bellen over het terrein.

Zwaaien langs de route

Alle konvooien vrachtwagens zijn vertrokken. De route gaat van Zaltbommel richting Gameren, Brakel en Amerzoden en eindigt in Culemborg. Op elke rotonde of kruising staan motorrijders van 1000 Assen die zorgen dat de colonnes door kunnen rijden. Luid toeterend rijden ze door de dorpen. Af en toe staan er mensen te zwaaien. In het dorp Kerkdriel komt een oudere vrouw haar huis uit. “Nu rijden ze in vijf konvooien. Elke keer als ik getoeter hoor, kom ik naar buiten om te zwaaien. Vroeger reden ze allemaal in één keer langs. Dan had je een lange stoet. Dat vond ik veel leuker!”

 

Drukte bij de patatkramen

Voor de eerste wagens zit de rit erop. Ze komen aan op het terrein van Van Dijk Trucks in Culemborg. Familie en vrienden hebben zich verzameld en de vrijwilligers van het Rode Kruis hebben de rolstoelen klaargezet. Overal zie je blije mensen lopen. Ook de bellenblazer met zijn hoge hoed is er weer. Op het binnenterrein van Van Dijk staat een groot podium. Uit de boxen schalt Nederlandstalige muziek. Twee uur rijden maakt hongerig: dat is te merken aan de drukte bij de twee patatkramen.

Zingen, dansen en polonaise

De laatste wagens komen het terrein op. Het feest is in volle gang. De frietjes en frikadellen vliegen over de toonbank. Ook bier en frisdrank vinden gretig aftrek. Op het podium staat een zanger met cowboyhoed te zingen. Een paar deelnemers dansen. Even later weet een zangeres de sfeer pas echt neer te zetten. Een polonaise wordt ingezet. Het is een mooie afsluiting van een geslaagde 34^e Truckrun.

---

Eindelijk weer een truckrunAl 30 jaar organiseert de Stichting 1000 Assen een truckrun door de Bommelerwaard en de Betuwe. Altijd op de eerste zaterdag van september. De deelnemers maken samen met de chauffeurs een mooie tocht door de Bommelerwaard en de Betuwe met aansluitend een feest. De afgelopen twee jaar kon de truckrun niet doorgaan. De animo onder de chauffeurs om deel te nemen is groot: binnen twee uur na het openen van de online inschrijving hadden zich al 227 chauffeurs aangemeld. Alle chauffeurs en bedrijven die meedoen komen uit de buurt, vertelt voorzitter Ko van Oostrum. “Waarom ik meedoe? Ik heb gezonde kinderen en kleinkinderen. Het is mooi om wat voor anderen te doen die minder geluk hebben. Ik loop de hele dag met kippenvel rond van al die blije gezichten.”

---

Voorzitter Ko is te druk om mee te rijdenVoorzitter van de Stichting 1000 Assen is Ko van Oostrum (74) uit Kockengen. Voor de truckrun van start gaat, wordt Ko op het terrein voortdurend aangeklampt door chauffeurs en vrijwilligers met prangende vragen. Ko werkte bij Van Dijk Trucks in Culemborg. Daar begon hij als monteur, groeide door naar bedrijfsleider en zat later in het managementteam. “Sinds 2007 ben ik voorzitter, maar ik heb zelf nog nooit meegereden. Ik ben veel te druk met het organiseren.”

 

Vrijstelling van tachograafVanaf mei is 1000 Assen bezig om alle vergunningen te regelen. En dat zijn er heel wat. Voorzitter Ko van Oostrum: “Gelukkig doet Schreuders Handel en Transport uit Brakel de aanvragen voor vergunningen voor alle dorpen waar we doorheen rijden. En we hebben vrijstelling van de tachograaf geregeld bij Rijkswaterstaat, zodat ook chauffeurs die in hun weekendrust zitten mogen meerijden.” Ook voor het feest bij Van Dijk Trucks zijn vergunningen nodig. Vroeger smeerden vrijwilligers broodjes ham en kaas. Dat mag niet meer, legt Ko uit: “Er zijn steeds meer regels voor de horeca.” Vandaar dat op het feestterrein twee snackkarren staan en een grote koelwagen voor de dranken.

 

---

Martien Oltshoorn & Dochters: truckrun stond op to do-list Tussen de rijen geparkeerde vrachtwagens lopen Manon Oltshoorn (26) uit De Meern en collega Nico van de Brink (55) uit Nieuwegein. Ze werken voor Martien Oltshoorn & Dochters uit Montfoort. Manon is een van de dochters. “Ik ben verpleegkundige en werk twee dagen in de week als chauffeur. Mijn zus is fulltime chauffeur. Ik heb een keer een rondje gereden met een jongen die downsyndroom heeft. Het was supermooi om te zien hoe blij hij was. Vandaar dat we nu hier zijn. Dit is mijn eerste truckrun. Het stond op mijn to do-list.” Voor Nico is dit
de tweede truckrun. “Ik zag de aankondiging op internet en heb direct gemaild. We gaan er een gezellige dag van maken.”

Bewoners Thomashuis zien leuke mannenDuidelijk herkenbaar aan hun groene outfits zijn de bewoners van de Thomashuizen. Een Thomashuis is een kleinschalige woonvoorziening voor mensen met een verstandelijke beperking. Anna van Kamp (26) woont sinds zeven jaar in het Thomashuis in Asperen. Ze heeft haar chauffeur al gevonden: Gerrit van Dijk uit Ameide, die voor de vijfde keer meerijdt. “Het is fijn om mensen een mooie dag te bezorgen met iets wat voor mij zo normaal is, mijn dagelijkse werk. ”Anna heeft er zin in en lacht: “Allemaal leuke mensen hier en ook veel leuke mannen. Gerrit is leuk.” De achttienjarige Naomi Nederhof is begeleidster van de groep uit Asperen. “We zijn hier met zes bewoners. Dit is een echt uitje voor ze. Al weken hebben onze bewoners ernaar uitgekeken. Heel fijn dat dit weer kan na twee jaar corona.”

Armand Timmer zit onafgebroken te zwaaien

Het zomerse weer verhoogt de feestvreugde. Op straat staan vrienden en familie te zwaaien. Een man met een oranje cowboyhoed zit op een tuinstoel onafgebroken te zwaaien naar de passerende vrachtwagens. Het is Armand Timmer (45) uit Kerkdriel. “Ik krijg kippenvel van al die vrachtwagens en die vrolijke gezichten op de bijrijdersstoel. Vroeger heb ik ook meegereden als vrijwilliger. Ik geniet van het ronkende geluid en al die pk’s die voorbijkomen. Elk jaar zit ik hier te zwaaien tot de laatste wagens vertrokken zijn.”

Jeroen Timmer kijkt al weken uit naar deze dag Jeroen Timmer (13) uit Delwijnen zit zijn hele leven al in een rolstoel, vertelt hij terwijl hij een frietje eet. Hij rijdt al sinds 2012 mee. Altijd met chauffeur Wim van Doesburg. “Wim is cool. Hij legt altijd alles uit. We zijn goede vrienden. Ik kijk al weken uit naar deze dag. Dit is echt een feest.” Het mooiste vindt Jeroen dat je zo hoog zit in de vrachtwagen. “Dan kun je alles goed zien.”

 

Wim van Doesburg bedacht het Gammele WieltjeChauffeur Wim van Doesburg (71) is al meer dan 50 jaar internationaal chauffeur. Nu werkt hij op een nul-urencontract bij Veenstra. “Een week na mijn pensioen zat ik alweer op de weg. Thuiszitten is niets voor mij.” Wim is sinds het begin betrokken bij de truckrun in de Bommelerwaard. “De eerste dertien jaar heette de truckrun ‘Het Gammele Wieltje’. Lang geleden zat ik met een paar collega’s in een chauffeurscafé waar je plaatjes kon aanvragen. Ik moest een naam opgeven en zei voor de grap ‘Het Gammele Wieltje’. Die naam hebben we toen aan de truckrun gegeven. Toen het een stichting werd, is de naam veranderd in 1000 Assen.” Wim heeft altijd vaste bijrijders gehad: “Vijfentwintig jaar lang reed ik de truckrun met Laura van Zanten, tot haar ouders overleden en ze verhuisde naar een tehuis dat niet meedoet aan de truckrun. Ze belt mij nog af en toe. Nu is Jeroen mijn vaste bijrijder. Ik doe het met liefde voor die kinderen.”

---

Hier is de website van de stichting 1000 assen.