Arjen leeft met Long Covid

persoonlijk verhaal

Door Long Covid

is mijn accu sneller leeg dan vroeger.

Nadat Arjen Terpstra (45) uit Damwoude in februari 2021 positief test op corona, knapt hij maar niet op. Sterker nog: na twee weken ziek zijn, is plotseling al zijn energie en kracht weg. Uiteindelijk is hij door long covid maandenlang uit de running. Vandaag de dag is de Friese RMO-chauffeur weer aan het werk en blikt hij positief vooruit, ook al is hij nog niet de oude.

Sinds november 2019 werkt Arjen bij Melkweg|Fritom in Bolsward als RMO-chauffeur. “Rijdend melkontvangstchauffeur is een vreemde eend binnen het transport. Maar ook een heel mooi vak met veel afwisseling”, zegt hij daarover. Midden in de coronacrisis komt hij thuis te zitten. Arjen blikt terug op die tijd: “In februari 2021 kreeg mijn vader corona. De avond voordat hij positief testte, hadden we samen gegeten.

Arjen Terpstra 🛞 45 jaar  🛞 woont in Damwoude 🛞 werkt bij Melkweg|Fritom, Bolsward

Uiteindelijk bleken mijn vrouw, dochter en ik ook corona te hebben. Alleen onze zoon had het niet. De eerste twee weken moest ik hoesten en voelde ik wat druk op de borst, maar vielen de klachten wel mee. Totdat ik op een dag de trap op liep. Eenmaal boven was mijn energie helemaal weg en had ik geen kracht meer in mijn armen en benen. Van het ene op het andere moment stond mijn wereld op zijn kop.”

Spieren en conditie trainen
Ook de vrouw van Arjen houdt forse klachten na de besmetting. “Samen probeerden we het thuis draaiende te houden. We waren begin veertig, maar voelden ons stokoud.” Via de huisarts komt het echtpaar bij de fysiotherapeut terecht, waar ze twee keer per week gaan revalideren. “Daar werkten we aan onze conditie door te roeien, fietsen en lopen. Ook begon ik mijn spieren te trainen. In die begintijd kon ik amper 25 kilo met twee benen omhoog krijgen, terwijl ik voorheen wel tweehonderd kilo wegdrukte! Maar beetje bij beetje kwam de spierkracht weer terug.”

Na een paar maanden denkt Arjen voorzichtig weer aan werken. Hij gaat eerst met een collega mee. “Na die dag was ik helemaal gesloopt. Langzamerhand ging het beter en in januari 2022 zat ik weer volledig zelfstandig op de wagen.”

Vatbaar
Ondanks dat hij weer achter het stuur zit en het gelukkig veel beter gaat, is hij op dit moment nog steeds niet de oude. En dat geldt ook voor zijn vrouw, die na anderhalf jaar ziekte haar baan in de kinderopvang weer oppakte. “Vroeger kregen we eens in de drie of vier jaar griep. Nu zijn we vatbaar voor ieder virusje.

Ook merk ik dat ik anders met mijn accu moet omgaan dan vroeger. Mijn werk kan ik wel doen. Maar als ik ’s avonds thuiskom, de kinderen op bed heb gelegd en het brood voor de volgende dag is gesmeerd, ben ik kapot. Dan dommel ik voor de tv in slaap omdat ik helemaal ‘op’ ben.”

Te veel prikkels
Arjen merkt dat veel mensen niet begrijpen wat long covid betekent. Vooral ook omdat hij er niet ziek uitziet. “Het zou mooi zijn als meer erkenning komt voor mensen met long covid. Dat ik sneller moe ben, is misschien nog wel te begrijpen. Maar veel mensen om me heen trek ik niet.

De drukte vliegt me dan aan. Terwijl ik vroeger gewoon naar concerten ging. Als ik voor mijn werk met de wagen naar Ameland moest, zat ik tijdens de overtocht tussen de toeristen aan de chauffeurstafel. Nu trek ik me liever terug in mijn cabine. Een mensenmassa betekent voor mij te veel prikkels. Dan gaat het zoemen in mijn hoofd.”

Onbetaalbaar
Ondanks de restklachten blijven Arjen en zijn vrouw positief. “We beseffen dat we geluk hebben dat we beiden weer kunnen werken. Er zijn ook mensen met long covid die arbeidsongeschikt zijn geworden. We proberen naast ons werk zoveel mogelijk te doen met de kinderen. Mijn zoon vindt het bijvoorbeeld leuk om met mij samen met Lego Technics bezig te zijn. En mijn dochter had laatst een klassenuitje naar de boerderij, waar ik ook wat mocht vertellen over hoe het melk rijden gaat. Ze stond trots te luisteren naar mijn verhaal. Dat soort momenten zijn onbetaalbaar.”

Arjen haalt, naast de tijd met zijn gezin, ook veel voldoening uit zijn werk. “Want als RMO-chauffeur heb ik een prachtig beroep. Ik rijd de hele dag van de ene naar de andere boerderij. Het is heel afwisselend en de route is steeds anders. Laatst had ik op een zaterdag drie adressen op Ameland. Mijn zoon ging toen mee, hij krijgt ook interesse in het chauffeursvak.”

Mountainbiken
Vroeger had de Friese chauffeur fors overgewicht. Na een maagverkleining, jaren geleden, heeft hij zijn gewicht beter onder controle. Door long covid kwam het besef dat niet alleen gezond eten belangrijk is, maar ook meer bewegen goed doet. “We hebben nieuwe fietsen gekocht. Mijn zoon en ik een mountainbike en mijn dochter en vrouw een gewone fiets. Als het een beetje mooi weer is, gaan we met z’n vieren een blokje om. Vroeger pakten we de auto naar opa en oma, hier vier kilometer vandaan. Nu gaan we op de fiets. Ik wil gezonder leven, me fitter voelen.”

Positief
Door het mountainbiken werkt Arjen niet alleen aan zijn conditie. Hij maakt op die momenten ook zijn hoofd leeg. “Als het windstil is en het water spiegelglad, geniet ik volop van alles om mij heen. Dat ik op dit moment nog geen dagenlange toertochten maak, vind ik geen probleem. Ik kijk het liefst naar wat ik wél kan. Zo houd ik het positief. Ik zeg daarom: kijk niet te lang in je achteruitkijkspiegel, kijk vooruit.”