Op de cover: Henri Schoonhoven

Voor Gea Schoonhoven was het antwoord op de vraag “Wie staat er op de cover van TON 89” snel gegeven. Haar zoon Henri natuurlijk, want “een chauffeur in hart en nieren en een echte topper met rijden.”

TON kreeg veel reacties op de oproep om ‘covermodellen’ aan te melden. Een aantal zal de komende TON-nen de omslag sieren. Te beginnen met Henri Schoonhoven.

Henri Schoonhoven – 22 jaar – woont in Oldebroek – is sinds 4 jaar vrachtwagenchauffeur – werkt bij Van het Goor Transport en Handel in Elburg

Gek van vrachtwagens

“Bij Van het Goor ging een wasser weg. Lammert van het Goor vroeg zijn neefje, die bij mij op school zat, of hij iemand kende. Die jongen wist dat ik helemaal gek was van vrachtwagens, dus dat was snel geregeld. Dertien was ik toen. Ik heb drie jaar elke zaterdag in de wasstraat gewerkt. Toen ik zestien was, besprak ik met Lammert dat ik op de vrachtwagen wilde. En of dat bij Van het Goor zou kunnen. Dat kon, gelukkig. Dus toen ben ik op het Deltion College de chauffeursopleiding gaan volgen, met Van het Goor als leerwerkplek. Ik draaide mee in het loonbedrijf, vooral met de trekker mest uitstrooien. Op mijn achttiende had ik alle rijbewijzen en sindsdien zit ik vast op de vrachtwagen.”

Naar Duitsland

“We rijden hoofdzakelijk met walking floors, vooral mest voor de akkerbouw en houtsnippers voor houtkachels. En ik zit regelmatig op een aardappeltrailer. In de herfst en winter laden we aardappelen, in de zomer uien. De aardappelen laden we hier in de Noordoostpolder en dan brengen we ze naar Duitsland, een rit van zo’n drie uur. Dat is mijn lievelingswerk. Je hebt meer rij-uren, hoeft minder te laden en lossen, hebt de tijd aan jezelf. En ik vind het landschap in Duitsland ook mooier dan hier in Nederland.”

Eigen wagen

“Mijn eerste wagen was een Scania V8. Fantastische wagen, maar op een gegeven moment stond er 1,4 miljoen kilometer op de teller. Een half jaar geleden heb ik een nieuwe Scania R500 gekregen. Ik mocht er van alles op zetten. Lampen, zonnekleppen. De cabine heb ik wat aangekleed naar mijn eigen zin. Als je een auto hebt die naar je smaak is, levert dat extra plezier in je werk.”

Over tien jaar

“Niemand in mijn familie is vrachtwagenchauffeur, behalve de man van mijn zus. Maar ik heb nog geen moment spijt gehad van mijn keuze. Geef mij maar een lange rit, muziekje erbij, lekker je eigen gang gaan. Wat ik over tien jaar doe? Zoals het er nu uitziet, zit ik dan nog steeds op de wagen.”

Fotografie: Marco Hofsté