Het weekend is van ons

Ronald de Bruijn en Ane Rossen

Het weekend is van ons

De één rijdt drie dagen in de week kriskras door Nederland. De ander vertrekt maandagmorgen vroeg en keert vrijdagavond terug van zijn trektocht door Europa. Beiden genieten van hun ritten met containers van en naar de Rotterdamse haven. Maar in het weekend werken ze niet. Dan zijn ze samen, of met hun eigen hobby’s bezig. De zaterdag is hét moment om, met hun trucks, een afspraak te maken met TON.

Ane Rossen (31) en Ronald de Bruijn (37) wonen sinds kort samen in Zevenbergschenhoek. Ze zijn al een jaar of acht een koppel. Allebei zitten ze achter het stuur van een vrachtwagen. Ronald bij BTB in Barendrecht. En Ane bij Lambregts in Zevenbergschenhoek. Daar gaan ze ook samen op de coverfoto.

Vrachtwagen door woonwijken

Ronald de Bruijn groeit op in Dordrecht. School vindt hij maar niks. Zonder een opleiding af te maken rolt hij op zijn vijftiende jaar in het schildersvak. “Als kind ging ik mee met mijn vader in de vrachtwagen. Die reed zoetwaren. Vond ik prachtig. Maar ik moest beginnen als schilder. Pas toen ik oud genoeg was, ging ik bij Wisman Transport in Dordrecht werken. Via hen haalde ik het C-rijbewijs. E heb ik zelf betaald. Prachtig werk deed ik daar. Bodedienst met een trailer, net als wat DHL doet. Met een grote vrachtwagen door woonwijken. Zes jaar geleden kwam ik bij BTB terecht. In het begin aardappelen, groente en fruit. Nu rijd ik met zeecontainers door de Benelux, Frankrijk en Duitsland.”

Moeilijk met alleen C

Ane Rossen komt uit het net over de grens gelegen Belgische Essen. “Ik leerde voor dierverzorgster, in Breda. Die opleiding heb ik niet afgemaakt. Ik ben gaan werken in een chocoladefabriek. Maar na een ongeluk met een paard kwam ik in de ziektewet. Naar de fabriek ben ik niet meer teruggekeerd. Ik had in die tijd al een relatie met Ronald en zag hoe mooi het werk op de vrachtwagen is. Dat wilde ik ook. In 2015 heb ik mijn C gehaald en in 2016 mijn E. Met alleen C viel het niet mee om werk te vinden. En bij het bedrijf waar ik terechtkwam, was van alles mis. Ik was blij toen ik drie jaar geleden hier bij Lambregts kon beginnen met zeecontainers rijden.”

Badend in het zweet

Ane vertelt dat het halen van haar rijbewijs geen fluitje van een cent was. “Toen ik begon met lessen, kreeg ik het te kwaad. Ik werd badend in het zweet wakker. Had nachtmerries. Ik droomde dat ik op houten klosjes liep en niet bij de pedalen in de wagen kon. De volgende morgen ben ik eerst met Ronald meegegaan naar zijn vrachtwagen. Ik wilde zien of ik wel echt zou kunnen rijden. Want anders heeft een rijbewijs halen ook geen zin.” Ronald: “Ane is klein, maar 1 meter en 56. Ik ben zelf 1 meter 79.”

Ane: “We laten elkaar behoorlijk vrij. In het weekend gaan we samen uit. Of lekker relaxen. En we hebben allebei een eigen hobby. Ik heb een paard. Dat staat in een pension op een paar minuten afstand van onze woning.” Ronald: “Ik heb twee oldtimers.”

Steeds meer vrouwen

Ane en Ronald zien steeds meer vrouwen achter het stuur. Ane heeft vier vrouwelijke collega’s. Als vrouw in het transport ervaar je voor- en nadelen, vertelt zij: “Ik word sneller geholpen als iets niet lukt. Bijvoorbeeld als mijn deuren vastzitten of heel moeilijk dichtgaan.” Ronald: “Mij laten ze gewoon aankloten als ik een probleem heb.” Ane: “Wel moet je als vrouw goed op je strepen staan en je bekkie bij je hebben. Soms is het wel eens vervelend. Halen ze me in en gaan in dezelfde snelheid naast me rijden. Dat is dan best wel irritant.”

Geen kinderen

Hoe zij hun toekomst samen zien? Ane: “Geen kinderen. Dat is niets voor ons, ook al vind ik het hartstikke leuk om mijn neefjes en nichtjes op bezoek te krijgen.” Ronald: “Als zij ze niet wil, hoeft het voor mij ook niet.” Samen een bedrijf beginnen dan? Dat is wel een droom. Ronald: “Zo ver zijn we nog lang niet. Want die wagens vragen een flinke investering. Maar dit is wel het werk wat ik wil blijven doen. Ik ga elke morgen met plezier aan de slag. BTB is een goed bedrijf. Het werk is divers. Ze zijn lekker flexibel. De planning probeert mij heel de week weg te plannen. Maar als ik een avondje lekker thuis wil zijn, kan dat ook gewoon.” Ane is net zo content met haar werkgever: “Lambregts is een leuk familiebedrijf en ook heel flexibel. Het is een bedrijf dat niet alleen neemt en niks teruggeeft, zoals bij sommige wel het geval is.”