2019

Het is nu 02.00 uur. Ik kijk een droge heldere nacht in. Een ree schrikt op als mijn koplampen hem verlichten en maakt dat-ie wegkomt. En daar ben ik blij om, al zou hij heerlijk smaken bij mijn kerstdiner … Sorry, vegetariërs, daar denk ik dan toch als eerste aan in deze tijd van het jaar.

En anders herinnert elke radiozender je er wel aan dat het eind van 2019 nadert.
Alle rankinglijstjes komen weer voorbij. Samen met allerlei nieuwsfeiten van 2019.

En terwijl ik bij Assen over de fly-over rijd, denk ik aan hoe het jaar begon met het geëscaleerde nieuwjaarsvuur in Scheveningen.

De aanslag in Utrecht op een tram.
Het warmterecord dat in de zomer is verbroken.
Mercedes komt met een truck zonder spiegels.
Een Malieveld vol trekkers en een kapotte stadhuisdeur in Groningen door stakende boeren.

En de koning heeft zijn baard laten staan.

Inmiddels ben ik Hoogeveen voorbij en bedenk wat 2019 voor mij persoonlijk was. Vooral een bijzonder jaar. Het begon heftig met het overlijden van mijn broer Hilko. In oktober ontving ik een vast contract van de firma De Boer en heb ik een prachtige reis mogen maken naar New York, met mijn zoon Dameyanthé. Wat een geweldige ervaring was dat.

En rijdend bij afrit Epe besef ik dat ik 2019 toch nog positief kan afsluiten. Zeker nu ik ook nog vanaf november om de maandag vrij ben. Een dag extra voor mijn vrouw, gezin en vrienden. En meer tijd voor het schrijven en andere hobby’s.

Maar nu eerst genieten van alle feestdagen en vol goede moed het nieuwe jaar in! Ik wens jullie allen vanaf de A50 afslag Renkum een fantastisch en gezond 2020!