Doorzetten is een sport op zich

Leefstijlcoaching

Doorzetten is een sport op zich

Gezond, fit en met plezier je werk doen: dat wil iedereen. Toch kan het soms lastig zijn om dat alleen voor elkaar te krijgen. Gelukkig zijn er mogelijkheden om hulp te krijgen. Via je huisarts, zorgverzekering of een leefstijltraject samen met collega’s. Zo kom je weer lekker in je vel te zitten. Maar wat als het traject is afgelopen en je er weer alleen voor staat? Pascal, Albert en Ricardo delen hun ervaringen.

Pascal is 12 kilo afgevallen

“Voor mij geen vette hap meer”

Pascal de Baat
is 24 jaar
woont in Numansdorp
werkt 2 jaar bij Noord-West Transport in Pijnacker
is 6 jaar chauffeur

Een jaar geleden sluit Pascal de Baat een persoonlijk afvaltraject af. Hij weegt dan 82,5 kilo. Nog steeds is de vierentwintigjarige chauffeur keurig op gewicht. Onderweg eet hij geen schnitzels en patat meer met zijn collega’s. “Mijn meissie kookt lekkere, gezonde maaltijden voor onderweg. Elke week maakt ze iets anders zodat het niet gaat vervelen. Hierdoor heb ik geen behoefte om onderweg te snacken.”
Pascal is de derde generatie chauffeurs in zijn familie. Van jongs af aan weet hij dat hij op de wagen wil. “Ik zou niet weten wat voor ander werk ik zou willen doen.” Eerst rijdt hij bloemen en planten. Dan stapt hij over naar de zeecontainers: “Tot ik het wachten op de terminals helemaal zat was.” Sinds twee jaar werkt hij bij Noord-West Transport. Hij vervoert los gestort afval in de Benelux. “Bij dit werk krijg ik veel beweging. Ik heb zo’n tien adressen per dag. Dus veel in- en uitstappen, aan- en afkoppelen van de aanhanger en het afdekken van de lading met netten en zeilen. Dat bevalt mij goed.”

Lang leve de lol
Pascals vader, ook chauffeur, is zijn hele leven al aan de forse kant. Als het met zijn gezondheid wat minder goed gaat, besluit hij er wat aan te doen. “Mijn vader zag op YouTube bij ‘Leven op wielen’ een chauffeur die ging afvallen. Dat wilde mijn vader ook. Hij meldde zich bij het Sectorinstituut Transport en Logistiek (STL) voor tips en tricks en startte een persoonlijk afvaltraject. Dat had al snel resultaat.

Ik zag het aan zijn gezicht. Hij moest ook nieuwe broeken kopen.” Drie maanden later meldt ook Pascal zich bij STL. Op dat moment weegt hij 95 kilo bij een lengte van 1.87 meter. “Omdat ik de hele week van huis ben, at ik elke avond met collega’s een vette hap. Onderweg overnachten we vaak bij Presswood in Ermelo. Dan nam ik een soepje vooraf, gevolgd door een schnitzel en patat en een paar biertjes. Het was lang leve de lol. De kilo’s vlogen eraan.”

Vader als inspiratie
Geïnspireerd door zijn vader begint Pascal aan een eigen afvaltraject van een halfjaar. Pascal krijgt begeleiding van een diëtiste en een sportcoach. Ook krijgt hij een app met recepten. Het traject bestaat uit twee persoonlijke ontmoetingen en telefonisch contact. “Met de diëtiste nam ik mijn eetpatroon door. Ik ontbeet altijd snel met een eierkoek. Dat is nu een bakje kwark geworden. Met mijn lunch van drie boterhammen en fruit was niets mis. Maar mijn avondeten was doordeweeks ronduit ongezond. Een vette snack ging er wel in. Nu kookt mijn meissie mijn maaltijden voor onderweg. Ik eet nog steeds gezellig samen met mijn collega’s, alleen eet ik nu gezond.”

Husky
Van de sportcoach krijgt Pascal tips om meer te bewegen. Zo is hij meer gaan wandelen en in het weekend gaat hij fietsen. “We hebben een husky. Samen met de hond fiets ik dan zo’n achttien kilometer. De hond vindt het heerlijk en ik ook.” Met zijn vader maakt Pascal van het afvallen een competitie: wie de meeste kilo’s afvalt. Het volhouden van zijn nieuwe levensstijl kost Pascal geen moeite.

Hij is blij verrast als hij na een paar maanden nieuwe broeken moet kopen. “Zelfs met een riem om zakte mijn oude broek af. Ik woog nog maar 82,5 kilo en ben in een halfjaar 12 kilo afgevallen. Daar ben ik trots op!”

Af en toe zondigen
Een jaar nadat zijn afvaltraject is gestopt houdt Pascal zich nog steeds aan zijn nieuwe eetpatroon. Hij voelt zich er goed bij en het kost hem geen moeite om het vol te houden. De recepten in de app heeft hij uitgeprint: “Een dik boekwerk met allemaal gezonde recepten.” Natuurlijk eet hij op een feestje een paar bitterballen en drinkt hij een biertje. “Ik eet alleen niet meer een hele schaal bruin fruit op. Van de diëtiste mag ik af en toe een beetje zondigen. Als je de volgende dag maar weer gewoon gezond eet.”

Strak in het pak
Pascal is net terug van een vakantie in Polen. Ze waren een week bij de opa en oma van zijn vriendin. “In Polen eten ze veel aardappels. Ik kreeg grote borden opgeschept en het is onbeleefd om je bord niet leeg te eten.” Aan zijn kleding merkt hij bij thuiskomst dat er een paar kilo bij zijn gekomen. “De komende tijd doe ik rustig aan met eten. En als ik volgende week weer op de wagen zit, heb ik genoeg beweging. Die paar extra kilo’s vliegen er dan weer af. Dat moet ook wel, want volgend jaar ga ik trouwen. Dan wil ik strak in het pak.”

Albert krijgt coaching tegen stress

“Ik was helemaal op”

Albert Slijkoord
is 63 jaar
woont in Bovenkarspel
werkt voor DLG in Maasdijk
is 45 jaar chauffeur

Chauffeur Albert Slijkoord werkt sinds een halfjaar weer met veel plezier. Hij vervoert groenten, planten en bloemen voor DLG. “Dat was de afgelopen drie jaar heel anders. Ik zat toen tegen een burn-out aan en had heel sombere gedachten.” Met hulp van een persoonlijk coachingstraject en een vrije dag per week komt Albert erbovenop.

Vanaf zijn achttiende is Albert vrachtwagenchauffeur. “Dat ik chauffeur zou worden wist ik al op de kleuterschool.” Sinds twee jaar is zijn werkgebied Nederland, hiervoor rijdt hij internationaal. Hij is in die tijd vijf dagen in de week van huis. Zijn werk is zijn lust en zijn leven. Hij geniet als hij onderweg is en is gehecht aan zijn collega’s en het bedrijf. Tot zo’n drie jaar geleden.

Piekeren en malen
Albert begint te piekeren over privéproblemen. Ook krijgt hij last van sombere, donkere gedachten. Rijden levert geen plezier meer op. “Tijdens het rijden ging ik nog meer malen. Ik was er dag en nacht mee bezig en raakte ervan in de war. Ik reed op de automatische piloot. Hele stukken had ik dan niet bewust meegemaakt. Ik nam meer afstand van andere wagens omdat ik merkte dat mijn reactievermogen minder was. En mijn geheugen was een zeef.” Ook zijn lichaam schiet in de stress. Het lukt Albert niet meer te ontspannen. In het weekend komt hij ook niet tot rust. “Ik was helemaal op.” Om toch een beetje tot rust te komen, neemt hij steeds vaker op maandag een snipperdag op.

Direct ingrijpen
Eind vorig jaar trekt Albert aan de bel bij de afdeling HR van DLG. Daar vertelt hij hoe hij zich voelt. “Die stonden met hun oren te klapperen. Ze vonden het ongelofelijk dat ik zo lang door was blijven werken. Ze grepen direct in. Ik mocht geen snipperdag meer opnemen en moest mij elke maandag ziekmelden.” Ook krijgt Albert een vitaliteitscheck. Hij vult allemaal negatieve antwoorden in op de vragenlijst over leefstijl, werkbeleving en vitaliteit.

Stoppen met werken wil Albert absoluut niet. Hij wil van het piekeren af en weer het plezier in zijn werk terugkrijgen. Het eerste wat DLG regelt is een vierdaagse werkweek. Elke maandag is Albert nu vrij. Zo krijgt hij meer tijd om uit te rusten. Van het Sectorinstituut Transport en Logistiek krijgt Albert een persoonlijk coachtraject van drie maanden. Hij wordt gecoacht door Henny Oudevrielink. ‘Binnen drie maanden ben je weer de oude’, was het eerste wat hij tegen mij zei. Ik geloofde er geen bal van.”

‘Moet dit echt vandaag?’
In het eerste videogesprek met zijn coach vertelt Albert zijn verhaal. Zijn coach ziet drie valkuilen. Albert kan geen nee zeggen als iemand een beroep op hem doet, hij is een pietje precies en hij kan niet stilzitten. “Van Henny leerde ik om een planning te maken. Bij alles vroeg ik mij af: moet dit echt vandaag of kan het ook op een andere dag? Op mijn vrije maandag kreeg ik de opdracht om alleen dat te doen wat ik leuk vond. Hij zei: dit is jouw dag! Of je nu de hele dag op de bank wilt liggen of de bij de buurman een bakkie wilt drinken. Dat advies heb ik opgevolgd.” Ook leert Albert om ‘nee’ te zeggen als iemand een beroep op hem doet.

Wekelijkse videocall
Albert komt langzaamaan tot rust door het vertellen van zijn verhaal en de tips van Henny. Elke maandag heeft hij een videocall met zijn coach. Daarnaast werkt hij vier dagen per week. “Op een maandag zei ik tegen Henny: ‘Het lijkt wel of ik allemaal leuke en mooie ritjes krijg van de planning.’ Op zijn aanraden vroeg ik de planning of dat inderdaad zo was. Ze zeiden van niet. Vroeger vond ik elke rit zwaar. Maar nu had ik weer energie en genoot ik van mijn werk. Ik weet zeker dat ik nog jaren met plezier zal werken.”

Diamond painting
De coaching van Henny is een halfjaar geleden gestopt. Nog dagelijks heeft Albert er profijt van. Hoewel de privéproblemen van Albert niet zijn opgelost, piekert hij niet meer. ‘Ik heb het losgelaten, want ik werd er alleen maar moe en somber van. En het lost niets op.” Hij is vol lof over zijn werkgever en zijn coach. “Er viel een last van mijn schouders toen ik hulp kreeg. Ik kan weer genieten van mijn werk en mijn familie.” Albert heeft ook een nieuwe hobby: diamond painting. Trots laat hij een diamond painting-afbeelding van zijn vrachtwagen zien. “Daar ben ik uren geconcentreerd mee bezig. Dat werkt voor mij rustgevend.”

Ricardo doet de pilot

“Fitter met Feyenoord”

Ricardo ten Oever
is 32 jaar
woont in Zevenhuizen
werkt 5 jaar bij Overmeer Transport in Mijnsherenland
is 3 jaar tankchauffeur

Tankchauffeur Ricardo ten Oever voelt zich weer gezond en fit. In plaats van een broodje bal eet hij nu een wrap met kipfilet. Ook beweegt hij meer tijdens de werkdag. Dit heeft hij te danken aan het programma Fitter met Feyenoord. “Ik zit weer beter in mijn vel en heb een gezondere en fittere levensstijl.”
Zeven jaar geleden gooit Ricardo het roer drastisch om. Hij weegt 240 kilo en heeft een trombosebeen. Er moet iets veranderen. “Ik wilde voor mijn toekomstige kinderen een leuke papa zijn die met ze gaat voetballen. En ik wil ze natuurlijk zien opgroeien.” Ricardo ondergaat een maagverkleining en valt 100 kilo af. Bij Overmeer Transport gaat hij werken in de tankcleaning. “Het is werk waarbij je veel beweegt. Al snel stond de weegschaal op 100 kilo.”

Broodje bal
Bij Overmeer Transport krijgt Ricardo de kans zijn vrachtwagen­rijbewijzen te halen. Hij wordt tankwagenchauffeur. De overgang van het fysieke werk in de tankcleaning naar het zittende beroep van chauffeur is groot. “Ik bewoog veel minder en ging elke keer langs de pomp voor een broodje bal. En dus vlogen de kilo’s er weer aan.” In drie jaar tijd wordt hij 70 kilo zwaarder. In september 2024 neemt hij HR-manager Brenda Meijer in vertrouwen. “Mijn werk vind ik fantastisch, maar die kilo’s niet. Ik wilde een gezonder leven.” Brenda neemt zijn noodkreet ter harte.

Mooie kans
In december 2024 wordt Ricardo de trotse vader van een dochter. In diezelfde maand krijgt hij van Brenda het aanbod om deel te nemen aan Fitter met Feyenoord, een pilot van STL en voetbalclub Feyenoord. “Dat wilde ik natuurlijk. Het was een mooie kans om weer een gezond ritme te krijgen.” Samen met nog drie collega’s van Overmeer Transport begint Ricardo half januari 2025 aan het trainingstraject in De Kuip. Het is een traject van twaalf donderdagavonden voor twaalf transport­medewerkers.

Pittige conditietest
De eerste bijeenkomst start met een nulmeting. “Die conditietest was pittig. Ik kreeg ook een voedingsschema op maat.” De trainingen bestaan uit onderdelen als circuittraining, krachtoefeningen en uithoudingsvermogen. Ricardo: “De trainer was top. Vaak kregen we korte oefeningen met je eigen gewicht die je ook thuis kunt doen. Op die manier trainde iedereen op zijn eigen niveau.” De deelnemers krijgen ook workshops over leefstijl en voeding.

Elkaar stimuleren
Met dank aan de planning is Ricardo elke donderdagavond om zes uur in De Kuip. Daar is hij blij mee. “Normaalgesproken ben ik van 06.00 uur tot 21.00 uur van huis. Naar een sportschool gaan zit er dan niet in. Door die trainingen kreeg ik een lekker gevoel en dan wil je de volgende keer ook weer gaan.” Zijn collega’s die ook meedoen, ziet hij af en toe onderweg. “Dan vroegen we hoe het ging en of we het nog volhielden. We stimuleerden elkaar om door te gaan.”

Stappen zetten
Op 10 april is de laatste trainingsdag. Ricardo is in twaalf weken tien kilo afgevallen en zijn uithoudingsvermogen is verbeterd. Hij mist de wekelijkse training. Maar dankzij de tips van de trainer en de leefstijlcoaches is Ricardo weer meer gaan bewegen. “Met mijn werktijden lukt het niet om doordeweeks naar de sportschool te gaan. En het weekend is voor mijn vrouw en dochter. Om toch meer beweging te krijgen, loop ik nu meer. Zo zet ik mijn wagen verder weg om meer stappen te zetten.”

Eten met aandacht
Ook heeft hij zijn voeding aangepast. Het balletje bij de pomp kan hem niet meer verleiden. “Door mijn maagverkleining kan ik maar kleine hoeveelheden eten. Vroeger at ik in de wagen elk uur een boterham. Dat doe ik nu niet meer. Ik plan bewust een lunchpauze. Ik eet met aandacht mijn wrap met kipfilet. Langzaamaan gaat het de goede kant op. Door Fitter met Feyenoord zit ik weer op de rit.”