‘Zwerver’ kiest voor thuis

Op de cover… Corné de Peinder

“Ik ben een zwerver”, zegt Corné de Peinder over zichzelf. Dus had hij het helemaal naar zijn zin bij Van der Vlist: met zwaar transport de hort op. Maar dat vrije werk bleek moeilijk te combineren met zijn gezin. Corné koos daarom voor een minder avontuurlijke baan in het grondtransport. Iets heel anders, en toch heeft hij het “onwijs” naar zijn zin.

Altijd al op de vrachtwagen gewild?

“Zodra ik kon kruipen, ging ik mijn vader in boomkwekerij helpen. Leren was niet echt mijn ding. Ik was meer met mijn handen bezig. Op mijn zeventiende bleef ik zitten. Toen was ik wel klaar met school en ben ik bij een loonbedrijf gaan werken. Beetje kranen, beetje kiepen. In die tijd heb ik zelf mijn rijbewijzen gehaald. Mijn eerste baan op de vrachtwagen had ik bij De Ruiter Transport in Benthuizen. Na vijf jaar ben ik overgestapt naar Westdijk Transport In Alphen aan den Rijn. Zat ik in het warm-asfalttransport. Mooi werk, maar na zeven jaar deden ze de asfalttak over aan een ander bedrijf. Bleef alleen het zand rijden over en dat vond ik toch minder.”

Dus je zocht een andere werkgever?

“Ja, toen ben ik naar Van der Vlist in Groot-Ammers gegaan. Zwaar transport, weer in de wegenbouw. Ik vervoerde bijvoorbeeld grote frezers voor de Freesmij. Vier jaar lang heb ik heerlijk bij Van der Vlist gewerkt. We reden in de Benelux en op Duitsland. Elke dag een uitdaging, geen ritjes om de kerk. Ik ben een zwerver, laat mij maar gewoon gaan.”

Waarom werk je er nu dan niet meer?

“Toen mijn oudste zoon drie-en-een-half was, kwam naar voren dat er problemen waren in zijn ontwikkeling. Hij had meer zorg en begeleiding nodig dan een ander kind. Mijn vrouw Bianca stond er helemaal alleen voor. Als je kind een ‘rugzakje’ heeft, krijg je met allerlei instanties te maken en ook dat moest Bianca in d’r eentje doen.

Ze klaagde nooit, maar op een gegeven moment kreeg ze het niet meer ‘rondgebrejen’. Ik ging maandagochtend om drie uur weg, zonder te weten wanneer ik weer zou thuiskomen. Toen besefte ik: dit redt zij niet alleen. Ik ben bij Van der Vlist gaan praten. Ze hadden alle begrip en we hebben ook nog drie maanden het zo kunnen regelen dat ik ’s avonds thuis was. Maar uiteindelijk werkte dat toch niet.”

Hoe ben je hier bij Oskam beland?

“Om meer thuis te kunnen zijn, moest ik actie ondernemen. Dat kostte me wel moeite. Het werk bij Van der Vlist paste me echt heel goed. Toen ik de keus gemaakt had, heb ik met Oskam gebeld. Ik kende ze al, want mijn zwager werkt hier. Ik ben op gesprek geweest en dat was gelijk goed. Oskam is een fijn en mooi bedrijf om voor te werken. Ik kan het met iedereen goed vinden. Het is hetzelfde slag mensen als ik: mouwen opstropen en ervoor gaan.”

Waar bestaat je werk uit?

“Ik liep eerst een maand of acht op de werf. Materieelbeheer, het terrein bijhouden, allerhande klussen. Maar dat kostte me toch moeite. Ik wilde terug op de wagen. Dat heb ik aangegeven en nu zit ik weer in het grondtransport. Klei, stabilisatiematerialen, alles wat je losgestort vervoert. Ik begin ’s ochtends tussen vijf en zeven en ben ’s middags tussen drie en zes weer terug op de zaak. Zo ben ik op tijd thuis om met het gezin te eten.”

Heb je (tijd voor) hobby’s?

“Nou, ik ben absoluut geen thuiszitter. Ik moet wat omhanden hebben, anders word ik kriegelig. Ik heb kippen, konijnen en een groentetuin. Daar ga ik ’s avonds, als het spul op bed ligt, mee bezig. En ’s zaterdags rij ik nog wel eens voor Van der Vlist. Dan neem ik een van de jongens mee.”

Wat doe je over tien jaar?

“Dan hoop ik nog steeds chauffeur te zijn. Heb thuis altijd geroepen: als alles weer goed gaat, wil ik toch weer zwaar transport buitenland rijden. Het zwerven blijft erin zitten, hè. Maar het kan ook zomaar, dat ik blijf zitten waar ik zit. Zoals het nu gaat, heb ik het onwijs goed naar mijn zin.”

Corné de Peinder – 37 jaar – woont in Benthuizen – is vrachtwagenchauffeur bij Oskam Verhuur en Grondverzet in Moordrecht – getrouwd, vader van twee zoons.