Zo vader, zo dochter: Hartstikke goede band

Zo vader, zo zoon. Dat geldt voor veel vrachtwagenchauffeurs. Maar papa’s inspireren ook dochters.

John Breukers: “Ik was echt verbaasd dat ze chauffeur werd.”

• 58 jaar
• woont in Hoofddorp
• is monteur-chauffeur
• werkt bij KLM
• is oproepchauffeur bij Millenaar & Van Schaik in Oude Meer

Jade Breuker: “Mijn zusje zei: ‘Probeer het nu maar’.”

• 22 jaar
• woont in Zandvoort
• is 4 jaar chauffeur
• werkt sinds maart 2019 bij Millenaar & Van Schaik in Oude Meer

Samen op de foto. Bij hun wagens. Prachtig vindt Jade Breukers dat. “Zo stoer, dat heb ik altijd al gewild. Maar ik had nooit gedacht dat het nu al zou gebeuren.” Vader John glimlacht om het enthousiasme van zijn dochter.

Warm bad

Jade en John rijden voor hetzelfde bedrijf. Terwijl John echt niet verwacht had dat zij ooit achter het stuur van een vrachtwagen terecht zou komen. “Mijn jongste dochter was veel enthousiaster voor het vak.” Zelf keek hij als kind al graag naar vrachtwagens. “Mijn vader zei dat ik maar autotechniek moest gaan doen. Dan zou ik de meeste kans krijgen om achter het stuur te komen. Daarom ben ik naar de lts gegaan en dieselmonteur geworden. Ik noem mezelf nu monteur-chauffeur. Bij KLM werk ik als monteur en daarnaast rijd ik al bijna dertig jaar als oproepkracht bij Millenaar & Van Schaik met asfalt.”

Reisleider

Jade maakt ook een omwegje. “Ik moest op school iets kiezen, voelde me gedwongen. Daarom ben ik begonnen aan een opleiding voor reisleider. Werken en feesten, dacht ik. Maar ik ben er al na drie maanden mee opgehouden. Ik zat met allemaal meiden in de klas en raakte met niemand bevriend. Niet leuk, dus. Toen heb een paar maanden thuis gezeten. Op een gegeven moment zei mijn jongere zus: ‘Waarom probeer je het niet als chauffeur, net als pa?’ Vooruit, dacht ik, waarom ook niet.”

Aansluiting

Op ROC-Amsterdam komt Jade in een klas met alleen maar jongens. “Na één week was ik helemaal om. Dit is mijn soort mensen, wist ik. Ik had meteen aansluiting. Klasgenoten met dezelfde hobby’s: hardcore, gamen, tattoos, en vissen. Toen ik stage ging lopen als bijrijder bij een bedrijf in Nieuw-Vennep was ik helemaal verkocht. Heerlijk in de cabine.” In 2016 haalt Jade haar C-rijbewijs, in 2017 het E. Ze gaat bij Zandbergen rijden.

Enthousiast

John is dus eerst wel wat verbaasd als Jade voor de vrachtwagen kiest. “Ik zag haar wel reisleidster worden. Nu ben ik trots. Toen ze bij Zandbergen begon met distributiewerk voor Albert Heijn ben ik een keertje met haar meegereden. Ik heb alleen geholpen bij het achteruitsteken, want ze had geen camera achterop.” Jade: “Ik was hartstikke zenuwachtig, maar hij bemoeide zich nergens mee. Al was ik wel blij met de hulp bij het achteruitrijden.”

Heel pittig

Haar ouders zijn gescheiden. Lange tijd woont Jade bij haar moeder, de laatste jaren bij haar vader. John: “Toen ze bij Zandbergen begon, zag ik hoe ze elke avond doodmoe thuiskwam.” En Jade zegt: “Het rijden voor Albert Heijn vond ik heel leuk, maar ook ontzettend zwaar. Niet alleen het laden en lossen. Ik maakte soms dagen van meer dan veertien uur.” John ziet het aan en gaat dan bij Millenaar & Van Schaik vragen of ze misschien een plekje voor zijn dochter hebben. “Daar wordt er namelijk voor je geladen en lossen doe je met een druk op een knop.”

Afsluitdijk

Dankzij haar vader kan Jade bij Millenaar & Van Schaik aan de bak. “Ik heb het er heel erg naar mijn zin. Wat ik mooi vind, is dat ik ook moeilijke klusjes krijg toegeschoven. Bijvoorbeeld als er ergens heel weinig ruimte is. Dan ben ik trots als het me lukt.” Laatst ben ik met asfalt op en neer naar de Afsluitdijk geweest. Er moet daar 100 duizend ton gefreesd asfalt worden opgehaald en net zoveel nieuw asfalt naartoe. Je moet helemaal achteruitrijden naar de asfaltmachine toe om te lossen. Acht kilometer lang. Dan ben je vijf kwartier onderweg. Soms denk je: kom ik er ooit aan. Je ziet de asfaltploeg niet op afstand werken.”

Achter elkaar

Jade vindt het heerlijk dat zij en haar vader bij hetzelfde bedrijf werken. “We zijn een keer vanuit Amsterdam, allebei vol asfalt, helemaal naar Venlo gereden. Achter elkaar aan, twee uur lang onderweg. Geweldig toch?! En zo zie ik mijn vader nog eens. Want ik ben gaan samenwonen met mijn vriend, maar ik mis pa nog wel. Onze band is hartstikke goed geworden in de paar jaar dat ik bij hem woonde.”