Verdammt, Ich Lieb’ Dich

Op de valreep knijp ik nog even een column voor jullie uit mijn toetsenbord. Geen idee hoe het met de WiFi straks is op mijn lanterfantertocht door Duitsland met mijn ouwe trouwe Chevy Van. Vandaar.
Het gezin Ton staat, hangt en ligt al ongeduldig naast de volgeladen bus te wachten tot ik zover ben om de dikke V8 aan te slingeren en op de bonnefooi richting het oosten te gaan. “Het Gezin Ton”, want ik ben ook nog even getrouwd op 15 juli.
Trouw niet voor je veertig bent, zeggen ze; daar heb ik nog even tien jaar bij opgeteld.

Erg leuk en erg spannend, zo’n huwelijk. Ook spannend wordt het straks in Duitsland als ik aangehouden wordt door oom agent. Kreeg laatst een brief binnen van de Duitse justitie dat ik met mijn truck te weinig afstand had gehouden op de A61. Er stond geen boetebedrag op, maar wel het verzoek om schuld te bekennen. Nu leek mij schuld bekennen geen goed idee, dus heb ik de brief teruggestuurd met de vraag om meer informatie. Beetje uitstel kan geen kwaad hoop ik. Uiteindelijk zal ik moeten betalen en waarschijnlijk ook een paar punten moeten incasseren op mijn rijbewijs.

Mijn huwelijksleven lijkt wel wat op het chauffeursleven. Uitstellen en tijd winnen, maar uiteindelijk toch maar meegaan in dat wankel scheepje over de woelige baren der liefde. En uitstellen en tijd winnen, maar uiteindelijk buigen en de prijs betalen aan de Duitse polizei.
Dat ik überhaupt nog op vakantie ga in dat rotland waar ik van hou!