Van de truck naar de heftruck

“Toen mijn huisarts zei dat ik misschien ander werk moest zoeken, kon ik hem wel door het raam slaan.” Robert Beuseker (48) uit Brummen glimlacht bij de herinnering. De huisarts is ongedeerd – en die andere baan is er toch gekomen. Tegenwoordig buffelt de vrachtwagenchauffeur van Visser Duiven in de loods. Daar vertelt hij over de ziekte die zijn leven overhoop gooide.

“Het begint met een constant suizen in je oren. Daarna word je heel erg misselijk. Je weet niet waar je het moet zoeken. Alles draait voor je ogen, alsof je naar een gestoorde GPS kijkt.” Zo beschrijft Robert de verschijnselen die hem vorig jaar november opeens parten spelen. Het zijn aanvallen die een dag duren, dan even wegzakken en vervolgens weer opkomen.

Hondsberoerd
In december belandt Robert in de ziektewet, want werken als je duizelig en hondsberoerd bent, dat gaat niet. De huisarts weet eerst niet welke aandoening het is. Robert krijgt medicatie die niet echt helpt, maar hij gaat toch in januari weer aan het werk. “Meteen de eerste dag begint tijdens de middagpauze het suizen weer. Ik word duizelig. Heel voorzichtig rijd ik terug naar de zaak. Niet heel verstandig misschien, maar wat moet je als je ergens met je wagen staat?”

Menière
Robert meldt zich weer ziek en ondergaat een aantal onderzoeken in het ziekenhuis. De uitkomst: hij heeft de ziekte van Menière. Dat is een aandoening waaraan in Nederland zo’n 15 duizend mensen lijden. De precieze oorzaak is, ondanks jarenlang onderzoek, nog steeds niet duidelijk. De symptomen lijken in eerste instantie op een hersenaandoening, zoals een tumor of epilepsie. Maar bij Menière is er sprake van een verstoring van de vloeistofverdeling in het middenoor, met draaiduizeligheid, misselijkheid, braakneigingen en onwillekeurige oogbewegingen als gevolg.

Loods
“Op den duur schijn je eraan te wennen”, zegt Robert. Hij krijgt nu medicijnen die de duizelingen moeten onderdrukken. “Ik heb nog wel aanvallen, hoor nog steeds suizen en piepen. Maar de duizeligheid is veel minder.” Zodoende kan hij ook weer aan de slag. Maar op de wagen … dat vertrouwt hij zichzelf (nog) niet toe. “Bij personeelszaken gaf ik aan dat ik niet meer wilde rijden. In de loods was een plek vrij, dus dat kwam mooi uit. In februari ben ik er begonnen. Eerst twee, drie uurtjes per dag. Sinds juli werk ik weer fulltime. Het is fijn dat mijn werkgever mij deze kans heeft geboden.”

Overgang
De overgang van vrachtwagen naar loods valt hem heel erg mee. “Soms mis ik het rijden nog wel. Ik zit nu aan de andere kant. Op mijn eerste dag zei de loodsbaas: ‘Nu moet je echt aan het werk’. Ik dacht dat ze in de loods maar een beetje heen en weer reden. Nu zie ik wat erbij komt kijken. Dat is wel grappig: zit je zolang in het transport en blijk je toch zo weinig te weten van een deel van het werk.”

Leefstijl
Robert merkt dat het steeds beter gaat. “Er zijn situaties die ik vermijd. Volle zalen of andere plekken waar veel mensen komen. Dan krijg ik namelijk last. En ik werk nu ook minder uren: zo’n veertig in plaats van de zestig op de vrachtwagen. Dat zie ik natuurlijk terug in mijn portemonnee. Maar ik heb een eigen huisje en niet heel veel nodig.” Robert past ook zijn leefstijl aan. Vroeger deed hij voor Jan en alleman allerlei klusjes. “Daar ben ik mee gestopt. Nu help ik alleen nog de mensen die ik echt leuk vind.”

Stress
Volgens de Hersenstichting wordt de ziekte van Menière niet veroorzaakt door stress en drukte, maar kunnen deze wel een negatieve invloed hebben. Dat is ook Roberts ervaring. “Dus als ik druk voel opkomen, ga ik wat anders doen. Bij werk in de loods kan dat makkelijker dan wanneer je op de vrachtwagen zit. Het is heel afwisselend en je hebt verschillende klussen. En als het echt niet gaat, is er begrip bij mijn collega’s en mijn werkgever Visser Duiven.”

Oplossing
Valt het Robert zwaar, die verandering van baan? “Nee. Ik ben niet iemand die alles op zijn beloop laat. Je kunt zelf wat doen aan je omstandigheden. Als dingen niet goed gaan, heeft klagen geen zin. En het lijdzaam ondergaan evenmin. Als je het aankaart, komt er vaak een oplossing. Mensen leunen vaak te veel achterover, maar je bent verantwoordelijk voor je eigen leven.”

Inzetbaarheidscheck
Robert Beuseker wisselde van baan, zodat hij aan het werk kon blijven. Gezondheid, zowel lichamelijk als psychisch, is een belangrijk aspect van je inzetbaarheid. Net zoals je leefstijl. Wil je weten hoe jij er wat dat betreft voor staat? Doe dan de Inzetbaarheidscheck van Sectorinstituut Transport en Logistiek. Blijkt uit de check dat je risico loopt? Dan belt een coach je om je uit te nodigen voor een gesprek. En als je daarvoor openstaat: begeleiding.
Inzetbaarheidscheck doen? Ga naar stlwerkt.nl/inzetbaarheidscheck

Meer weten over de ziekte van Menière? Kijk op hersenstichting.nl