Rijden door de nacht, je moet er tegen kunnen
Rijden door de nacht. Koppelen. Overladen. Wisselende adressen. Soms tijdsdruk. Onderweg horen wat het volgende adres is. Willy Willemsen (52) uit Wehl rijdt nu zes jaar bij Rosendaal Transport stukgoed op het buitenland. “Ik heb het goed naar mijn zin. Maar je moet er wel tegen kunnen.” TON houdt hem enkele dagen gezelschap.
Aanpakken
Willy haalde op zijn negentiende het vrachtwagenrijbewijs. Toch reed hij pas op zijn vijfendertigste als vaste chauffeur. “Mijn ouders waren er fel op tegen. Dus volgde ik opleidingen elektro, installatietechniek en logistiek management.” Zijn eerste vaste baan was in 1983 bij een technische groothandel in Deventer. Willy werkte in het magazijn en als baliemedewerker. “En ik reed op de bakwagen als het zo uit kwam.”
Na tien jaar hield hij het voor gezien en begon als stratenmaker. “Met vooral in Duitsland de gouden tijd van veel geld verdienen. Maar ik zag collega’s op oudere leeftijd sneuvelen door lichamelijke klachten. Dat wilde ik voorkomen.”
Lekker rustig
In 2000 kon Willy bij Oostenrijk-specialist Jac van Baal aan de slag. “Dat beviel erg goed … totdat het bedrijf in 2009 failliet ging. Het was crisis in het transport. Ik ging in de asbestsanering werken. Lange dagen met riskante klussen op gevaarlijke hoogtes.” Naast dat werk kreeg hij bij Rosendaal Transport in Loerbeek regelmatig nachtritten. In 2010 leidde dat tot een vast contract. “Daar ben ik nog steeds heel blij mee. In de nacht is het lekker rustig en maak je makkelijk je kilometers. Maar je moet er wel tegen kunnen. Zaterdagavond merk ik thuis weleens dat ik moe ben. Toch zit ik zondagavond weer met plezier achter het stuur. Alleen een partner vinden is met dit werk lastig”, zegt vrijgezel Willy.
Koppelen met collega
Vaak koppelt Willy onderweg nog een of twee keer met een collega. Deze week is dat op dinsdagochtend om 01.45 uur in Metternich. “Collega Herman moet om 05.00 uur op de zaak zijn om over te laden. Binnenlandchauffeurs rijden het stukgoed overdag meteen door naar de verschillende klanten.”
Na het koppelen rijdt Willy de trailer van Herman in Duitsland leeg en verzamelt nieuw stukgoed. De volle trailer koppelt Willy in dit geval zelf op woensdagochtend 04.30 uur af op de zaak.
Leegrijden
De volle trailer van Herman rijdt Willy in Zuid-Duitsland leeg. Het eerste adres is een distributiecentrum in Koblenz. “Daar moet je als het kan vóór 04.30 uur lossen. Want daarna stikt het van de bakwagentjes, die alles gaan uitventen.”
Om 03.00 uur zijn de pallets met snoep en drank eruit. Door naar een groot distributiecentrum in Montabaur. Die lost de veertien pallets levensmiddelen pas vanaf 06.30. Dus drie uurtjes wachten. Willy dommelt wat in zijn stoel. “Echt gaan liggen om te slapen doe ik in zo’n geval bijna nooit.”
Na het lossen gaan veertien retourpallets weer mee.
Samenwerken
Terug op de zaak helpt Willy de collega’s nog een uurtje met koppelen, laden en lossen. “Dat doen andere chauffeurs ook. Als je samenwerkt en tips geeft, is er meer een team. Het is hard werken, maar dan heb je het ook goed. Er zijn regelmatig personeelsuitjes.”
Om 06.00 uur woensdagochtend gaat Willy naar huis. Slapen doet hij niet meteen. “Ik kan erg goed tegen onregelmatig werken en weinig slaap. Dat is niet iedereen gegeven. Voordat ik vanavond weer vertrek slaap ik in de namiddag een paar uurtjes.”
Bekijk het hele verhaal en de andere foto’s van deze In Beeld in TON 66.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!