Op de parkeerplaats: Geld

De een zwemt erin. De ander houdt amper het hoofd boven water.
En het schijnt de arbeid te verzoeten, maar niet gelukkig te maken.
Hoe kom jij rond? Hoe belangrijk is vakantiegeld? En wie gaat thuis over de centen? TON vroeg het op de parkeerplaats.

Basisloon te laag

Harry Frits Houwer (54) uit Makkinga rijdt op een kieptrailer van Oenema in Oosterwolde. Hij is getrouwd en heeft een dochter.

“Ik zit vanaf mijn achttiende op de vrachtwagen. Vroeger maakte je veel meer uren. Dat zag je terug in je salaris. Door de digitale tachograaf kan dat nu niet meer. De boetes zijn hoog en ze kunnen het tijdenlang nog terugzien. Het basisloon van een chauffeur vind ik gewoon te laag. Je raakt wel gewend aan een hoger inkomen met een werkweek van vijftig tot zestig uur.”
“Over mijn financiële situatie klaag ik niet. Nu mijn dochter uit huis is, merk ik dat ik meer geld overhoud. Komt goed uit, want ik heb dure hobby’s: ik heb een NSU 1200 uit 1972 helemaal opgeknapt. En ik ben dol op motorrijden. Het vakantiegeld zetten we niet apart. We zorgen dat onze rekening nooit leeg is.”
“Of geld gelukkig maakt? Nee, maar het is wel verdomd makkelijk. Ik heb liever dat mijn gezin het goed heeft.”

Dure bekeuringen

Jan Tinus Ploeg (41) uit Wilp rijdt containers en portakabins bij Ela Container Nederland, vestiging Groningen. Hij is getrouwd en heeft twee kinderen.

“Vroeger was het met het geld makkelijker. Dat is nu door het grotere risico van veel te dure bekeuringen een stuk minder. Eigenlijk zou er geld bij moeten. Het leven wordt steeds duurder. De verhouding tussen je inkomen en de kosten is verslechterd. Maar het geld is niet de hoofdreden waarom ik chauffeur ben geworden. Dat is nog steeds omdat ik mijn werk zo leuk vind.”
“Mijn vakantiegeld leg ik opzij voor onze vakantie. Als je ver weg wilt, met een vliegtuig en in een hotel, dan moet er echt wel geld bij. Bij onze uitgaven gaan we uit van het basissalaris. Ik zou bijvoorbeeld ook nooit lenen op overuren. Want dan heb je als je ziek wordt, en langdurig niet kunt werken, echt een probleem.”
“Vroeger bemoeide ik me trouwens nooit met het geld. Totdat de boekhouder mij een keer om iets heel simpels vroeg en ik het niet kon vinden. Toen waarschuwde hij mij. Als mijn vrouw iets zou overkomen, had ik totaal geen zicht in de bankzaken. Nu doen we om en om de financiën.”