Op de parkeerplaats: Geen vetpot of goed rondkomen?

De een zwemt erin. De ander houdt amper het hoofd boven water.
En het schijnt de arbeid te verzoeten, maar niet gelukkig te maken.
Hoe kom jij rond? Hoe belangrijk is vakantiegeld? En wie gaat thuis over de centen? TON vroeg het op de parkeerplaats.

Geen vetpot

Armand Kamphuis (44) uit Olst rijdt met een tanktrailer bulkgoederen voor Transportbedrijf Redder in Staphorst. Hij is getrouwd.

“Mijn vader is op zijn zeventigste nog steeds chauffeur. Elk vrij uur ging ik als jochie met pa mee. Dus niet zo gek dat ik het ook geworden ben. Ik zeg weleens dat je als chauffeur geboren wordt. Daarom heb ik ook mijn twijfels bij het omscholen naar chauffeur.”
“Ik hoef geen tachtig uur te draaien voor extra geld. Mijn vrouw werkt ook halve dagen. Maar alles wordt duurder en mijn nettosalaris blijft achter. Het is geen vetpot meer, zoals vroeger. We hebben geen kinderen, dat scheelt denk ik veel. Dan hadden we misschien meer moeten krabbelen om rond te komen. Maar we letten wel op en doen grote aankopen in overleg. Mijn vrouw regelt trouwens alles met het geld.”
“Of ik mijn uitgavenpatroon heb afgestemd op de overuren die ik draai? Nee, maar ik heb wel een extra verzekering tegen ziekte. Zodat als ik uitval en bijvoorbeeld drie maanden alleen basisloon krijg, mijn inkomen toch wordt aangevuld.”

Goed rondkomen

Thomas van Dekken (29) uit Ternaard rijdt kaas bij G.G. de Vries & Zn in Minnertsga. Hij heeft een vriendin en een dochter. Het tweede kind is op komst.

“Van mijn salaris kan ik goed rondkomen. Daar moet ik wel bijzeggen dat mijn vrouw ook werkt. In mijn baan zijn het de overuren van bijvoorbeeld een 65-urige werkweek die het financieel aantrekkelijk maken. Want het basisloon is laag. Wat wel gunstig is: ik mag bij mijn werkgever tijd voor tijd opbouwen. Als ik dan een keer een werkweek van veertig uur rijd en ik laat tijd-voor-tijduren uitbetalen, dan kom ik toch aan een mooi salaris. Het is een goede regeling, die lang niet elke baas toepast.”
“De boekhouding laat ik aan mijn vrouw over. Ik ken de vaste lasten en weet wat ik op de spaarrekening zet.”
“Geld is geen garantie voor geluk, nee. Mijn vrouw is nu zwanger. We verheugen ons erg op ons tweede kind. In mijn omgeving ken ik iemand die het financieel heel goed voor elkaar heeft, maar geen kinderen kan krijgen. Terwijl ze dat heel erg graag had gewild. Dan heb je geld, maar mis je dat stuk geluk.”