Op pad met … Perry Weenink

LEKKER BEZIG

Perry Weenink is een opgewekt mens. Een gulle lach staat op zijn gezicht gebeiteld. Hij neemt het leven – en zijn werk – zoals het komt. Dag in, dag uit zeult hij met rollen vloerbedekking. Het mooiste dat er is, vindt Perry. “Gewoon lekker bezig zijn.”

Perry Weenink – 54 jaar – woont in Krommenie – is vrachtwagenchauffeur bij St vd Brink in Wormerveer

Vloertegels

De eerste twee stops op deze druilerige donderdag zijn niet heel boeiend. Pallets met vloertegels. Nee, dan straks, als de rollen marmoleum gelost moeten worden. Toch kan Perry op een bouwterrein in Markelo meteen zijn gelijkmatige karakter tonen. De uitvoerder is niet ter plekke om de bestelling in ontvangst te nemen. En telefonisch krijgt Perry hem niet zomaar te pakken. Na veel vijven en zessen luidt de boodschap dat hij de vloertegels maar ergens op het terrein moet droppen. Hij zoekt een geschikte plek en sjouwt daar eerst een rondslingerend underlayment naartoe. Zo kan hij lossen zonder dat de wieltjes van zijn elektrische pompwagen vast komen te zitten in het zand. En het staat ook wat netter. Nog snel een foto maken, als bewijs dat de lading is afgeleverd, en dan voort naar het volgende adres.

Marmoleum

Voor Forbo bezorgt Perry door heel het land vloerbedekking. Vooral rollen marmoleum, die tot tweehonderd kilo kunnen wegen. Slepen met die rollen vindt Perry geweldig. Hij werkt inmiddels vijftien jaar bij St vd Brink. Daarvoor zat hij in het stukgoed, reed hij twee jaar brood voor een bakker in Zeist en werkte hij – ook twee jaar – bij Volkswagenimporteur Pon in het magazijn. Dat hij chauffeur zou worden, was al vroeg duidelijk. Op zijn derde had hij het al over vrachtwagens.

Keggen

Per dag komt Perry op zo’n tien tot vijftien adressen. De ene keer in Brabant, dan weer in Noord-Holland. En vandaag dus in het oosten. Rond een uur of zes ‘s avonds hoort Perry waar hij de volgende dag zal rijden. ‘s Nachts wordt zijn bakwagen geladen bij Forbo. Voor vertrek controleert hij secuur of de lading wel goed gestouwd is. Er moeten genoeg keggen tussen de rollen liggen. Is dat niet het geval, dan rolt de hele handel naar voren. Bij het lossen moet je ook goed opletten. Anders krijg je de hele stapel op je voeten als je een rol weghaalt.

Kantelwip

Perry heeft een vaste bakwagen. De cabine is brandschoon. Hij is heel zuinig op zijn auto. Deze heeft hij vorig jaar november gekregen en er staat intussen al 47 duizend kilometer op de teller. In de vloer van de laadbak is een handig hulpmiddel ingebouwd: een ‘kantelwip’. Daarmee kan Perry de rollen marmoleum soepel uit de wagen laten zakken, zodat hij niet het volle gewicht hoeft te tillen. Met een speciale steekwagen zet hij de rollen vervolgens binnen bij de klant. Dat kan bij een bedrijf zijn, een bouwplaats of een particulier.

Pegaso

Achter zijn vooruit prijkt een gele plaat met daarop: King of the Road Pegaso.

Pegaso, dat is Perry’s grote liefde – naast natuurlijk zijn vrouw Jeannette. Voor Perry is de Pegaso de mooiste auto die ooit gemaakt is. Alleen al het geluid van de motor pikt hij overal tussenuit. In 1982 kocht hij zijn eerste ‘Pegaso-kitje’. Sindsdien heeft hij meer dan duizend miniatuurtjes in elkaar gelijmd. Het liefst zou hij natuurlijk zelf een Pegaso rijden. Maar helaas, hij heeft geen ruimte om eentje te stallen. Mocht het er ooit toch van komen, dan haalt hij een wagen in Spanje. Daar heeft hij een adresje.

Schildklier

Sjouwen met rollen is zwaar werk. Perry heeft daar geen probleem mee. Hij is goed gezond, al oogt hij te zwaar. Dat overgewicht heeft te maken met zijn schildklier. Die werkt niet optimaal. Twee jaar geleden is hij eraan geopereerd; het bleek niet ernstig. Als hij zijn medicijnen slikt, gaat het goed. Wat Perry betreft, doet hij dit werk tot aan zijn pensioen. Dat zal dan wel op zijn zeventigste zijn, verwacht hij. Maar dat is niet erg. Perry wil lekker bezig blijven.