Drijfveren: Ik heb mijzelf een schouderklopje gegeven
Mensen hebben drijfveren. Iets wat ze in beweging zet. Iets waar ze energie van krijgen. Iets wat ze verder brengt.
TON spreekt met chauffeurs over hun drijfveren. Vandaag Ingrid Hendriks.
Ingrid Hendriks – 42 jaar – woont in Groesbeek – was taxichauffeur – liet zich omscholen tot vrachtwagenchauffeur – werkt bij De Klok Logistics in Nijmegen
Als klein meisje reed Ingrid Hendriks wel eens mee op de vrachtwagen van haar oom. Die was chauffeur bij De Klok in Nijmegen. Prachtig vond ze het. En ze wist het zeker: Als ik later groot ben, word ik vrachtwagenchauffeur.
Maar haar leven liep anders. Op haar negentiende kreeg ze haar eerste kind, vier jaar later had ze er drie. “Mijn droom om op de vrachtwagen te rijden, heb ik toen maar aan de kant geschoven. Fantastisch toch, dat ik nu, drieëntwintig jaar later, die droom alsnog waar kan maken”, vertelt Ingrid met een brede glimlach. “Het is geweldig dat ik deze kans heb gekregen.”
Op de taxi
Ingrid houdt van aanpakken. Als haar drie kinderen naar school gaan, begint ze in de schoonmaak. “Dat was niets voor mij. Dus toen ben ik taxichauffeur geworden bij het georganiseerde taxivervoer. Ik reed schoolkinderen, gehandicapten en ouderen. Erg leuk werk … tot vorig jaar.” In juni 2015 krijgt Ingrid ontslag. Het bedrijf heeft te veel mensen in dienst en te weinig contracturen. “Ze wisten niet of ze na de zomer nieuwe contracten zouden krijgen, dus vloog ik eruit.”
Geen plek
Ingrid klopt aan bij het UWV en wil zich laten omscholen. Op internet zoekt ze naar informatie om vrachtwagenchauffeur te worden. “Ik wilde naar het ROC en in een leerwerktraject mijn vrachtwagenrijbewijs halen. Ik belde alle bedrijven in de omgeving met de vraag of ik daar als leerling kon komen werken. Maar niemand had plek. Pas later hoorde ik dat het ROC een leeftijdsgrens van zevenentwintig jaar heeft.” Geld om zelf de opleiding te betalen, heeft Ingrid niet.
Enige vrouw
Het lijkt er even op dat haar droom dus weer niet uit zal komen. Maar dan belt het UWV met de vraag of ze mee wil doen aan een omscholingsproject tot vrachtwagenchauffeur van de Stichting Regiowerk Nijmegen en transportbedrijf De Klok. “Half november vorig jaar had ik een gesprek. Ik was de enige vrouw. Ze waren in het begin een beetje sceptisch, maar ze wilden me een kans geven. Op 5 december had ik mijn eerste theorieles. Ik was zo blij. En zo vastberaden. Want dit was mijn kans om mijn droom waar te maken.”
In één keer
Ingrid is de eerste vrouw die de chauffeursopleiding met baangarantie bij De Klok Logistics volgt. “Als je jaren niet op school hebt gezeten, is de theorie pittig. Met ons groepje van acht kregen we één dag in de week les en twee dagen zaten we op de rijschool te blokken. Ik heb keihard gestudeerd, vooral voor mijn theorie-examen Verkeer en Techniek. Ik moest en zou het halen.” Dat harde werken werpt zijn vruchten af. Alle theorie-examens haalt Ingrid in één keer. “Ik heb mijzelf een schouderklopje gegeven. In heel korte tijd heb ik alles erin gestampt. En dat op mijn leeftijd!”
Vis in het water
Eind februari van dit jaar krijgt Ingrid haar eerste rijles. Ze voelt zich op de wagen als een vis in het water. Elke keer als ze achter het stuur kruipt, is een feestje. Op 8 april rijdt ze af, als eerste van haar groep, en ze slaagt. “Toen ik thuiskwam, hadden mijn kinderen het huis versierd. Zo trots waren ze op mij. En het leuke is: ik heb mijn zoon aangestoken. Hij wil nu ook vrachtwagenchauffeur worden en begint na de zomervakantie op het ROC.”
Grootste droom
Bij De Klok Logistics heeft Ingrid tijdens het omscholingsproject al werkervaring opgedaan: eerst twee weken in de loods en daarna als bijrijder mee op de wagen. “Elke keer ga je met een andere chauffeur mee om de vaste routes te leren. Het is de bedoeling dat ik straks als springer ga rijden. Dan ga ik eerst ervaring op de bakwagen opdoen en daarna natuurlijk mijn CE halen. Want mijn grootste droom is om op Zuid-Europa te rijden.”
Fotografie: Marco Hofsté
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!