Het team van A. Kanters

Je moet het samen doen, in het werk. Dat gaat makkelijker als je goede collega’s hebt en de sfeer prettig is. Als je een echt team vormt.

TON maakt een groepsportret bij A. Kanters Internationaal Transport in Someren.

Werknemer wordt eigenaar

Zeven uur in de ochtend. Het hek op de Hoeksestraat in Someren gaat open. De eerste die parkeert, is Mark van Mierlo (45). Hij is de eigenaar van A. Kanters Transport. Maar hij voelt zich ook nog steeds een van de medewerkers. Want totdat hij op 6 september 2017 de onderneming overnam van naamgever Toon Kanters, was Mark gewoon in dienst bij het bedrijf.

“Toen ik 23 jaar geleden voor Toon ging rijden, was ik een van zijn eerste werknemers. Ik werkte al snel van zes uur ’s morgens tot tien uur ’s avonds. Rijden en administratie; ik deed alles. Rond 2000 maakte Toon duidelijk dat hij er een keer mee wilde ophouden. Daarom ging ik veel taken samen met hem doen. We kregen meer personeel, ik zat minder op de vrachtwagen. In 2004 ben ik volledig ‘naar binnen’ gegaan. Dus toen ik het bedrijf in 2017 overnam, runde ik het eigenlijk al een hele tijd. De meeste mensen die er in 2004 waren, zijn er nu nog steeds. Dat zijn goede collega’s. Ik ben ook niet veranderd sinds ik hun werkgever ben. We moeten het samen doen.”

Snappen wat chauffeurs bezighoudt

De 40-jarige Mark Haak uit Helmond is sinds vier jaar planner bij Kanters. Mark was eigen rijder, reed groente en fruit, bloemen en planten. Eerst met zijn broer en vanaf 2007 voor zichzelf: “Ik was altijd weg, maar ik wilde een sociaal leven. Zeven jaar geleden ben ik als planner begonnen bij een bedrijf in Benschop. Dat was ’s morgens anderhalf uur rijden. En ’s avonds zelfs twee uur. Dat was ik zat. Daarom heb ik in april 2014 ontslag genomen. Ik kwam in die tijd al eens met de wagen bij Kanters. Toen ik Mark vertelde van mijn ontslag, nodigde hij me meteen uit op de koffie. Sindsdien werk ik hier.”

Als planner moet je weten wat er speelt bij de chauffeurs, vindt Mark. “En rekening met ze houden. Kunnen of willen ze die extra rit nog doen? Als iemand vrij wil, krijgt hij het. Wat de reden is, maakt niet uit. Zo ging de vorige eigenaar, Toon Kanters, er al mee om. Hij zei dat chauffeurs dag en nacht voor hem moesten klaar staan, dus moest dat omgekeerd ook zo zijn. Jan, Niels en ik, de planners, overleggen veel. Stel dat iemand een verkeerde hoeveelheid pallets in het systeem zet? Dan past het niet. Het is wel een voordeel dat de planners allemaal ook chauffeur zijn. Dat helpt te snappen wat de mensen achter het stuur bezighoudt. De contacten met elkaar zijn hier goed. Dat zie je wel als we op vrijdagavond allemaal samen frites eten.”

Goed met elkaar opschieten

Mart Hendrikx (60 jaar) uit Ospel drinkt een kop koffie voordat hij naar Helmond gaat om bij Van Rijsingen Carrotconcepts wortelen te laden. Mart heeft altijd op een combinatie gezeten, veel met wisselbakken. “Maar dat ‘s nachts eruit beviel me niet meer. Iedere keer om drie uur of half vier al aan de slag. Mijn petekind kreeg een relatie met een jongen die hier werkt. Op een feestje sprak ik met hem. Zo kon ik anderhalf jaar geleden hier starten. Nu hoef ik pas om acht uur te beginnen. En ik hoef niet te sjouwen. Ik heb een elektrische pompwagen op de auto.”

Mart is blij met zijn collega’s: “Je belt elkaar als je iets moet weten. Zoals Ruud Janssen, dat is de vriend van mijn petekind. Die weet bij klanten die ik niet ken precies waar ik op moet letten. Zodat ik bijvoorbeeld in één keer achteruit kan steken. Dat scheelt een hoop tijd en ellende. De planners, zoals Niels van den Hurk en Jan Snijders helpen ook meteen. Die weten precies waar je moet lossen, bij welk dock je moet zijn. De mensen in dit bedrijf kunnen goed met elkaar opschieten.”

Samenwerken is belangrijk

Henri van Mierlo (51 jaar) uit Someren werkte als calculator/werkvoorbereider bij VDL in Hapert. Daarna nog negen jaar bij de Opel-dealer in Someren. “Ik vond mijn werk leuk, maar zwaar. Ik was receptionist, telefonist, werkplaatschef en noem maar op in één. Toon Kanters haalde me in 2009 hier binnen als planner. Maar dat werkte niet heel goed. Ik denk dat je zelf achter het stuur gezeten moet hebben om je goed in de chauffeur te verplaatsen. Ik heb niet eens een vrachtwagenrijbewijs. Daarom heb ik al snel van rol gewisseld met Mark van Mierlo. Ik doe de calculatie en de schadeafhandeling.”

Henri vindt goed samenwerken belangrijk. “Mijn taak is te zorgen voor een maximale opbrengst. Daarom heb ik nogal eens vragen aan anderen. Waarom ben je daar begonnen en daar geëindigd? Soms moet ik ook gaan bellen bij een schade of over begin- en eindtijd. Ik probeer te voorkomen dat de chauffeurs zich gecontroleerd voelen. Soms bedenken zij ook dingen die beter kunnen. Dus ik moet ook goed luisteren. Wij hebben een prima team. Geen ellebogenwerk. Geen arrogantie. Doodgewone mensen. Wij komen allemaal uit een dorp. Ik voel me hier thuis. Mijn vrouw werkt in een ziekenhuis in Eindhoven. Dat is een heel ander slag volk.”

Minder schakels, minder fouten

De 23-jarige Niels van den Hurk uit Lierop is de jongste op kantoor. Planner ook. Hij deed de mbo-studie Management Transport en Logistiek. Als stagiair kwam hij bij Kanters terecht en hij kon er meteen een vast contract krijgen. “Ik wist: dit wil ik. Groentetransport vind ik mooi. En ik had een klik met de mensen hier. Ik wil zorgen dat auto’s op het juiste moment op de juiste plaats zijn. En dat dan ook nog zo efficiënt mogelijk.”

Niels heeft tijdens zijn werk zijn vrachtwagenrijbewijs gehaald. “Ik rij af en toe ook zelf. Zo zie ik ook wat chauffeurs meemaken.”

Goed met elkaar communiceren is belangrijk in het werk, weet Niels. “Want klanten verwachten dat je goed werk levert. In een klein bedrijf als het onze zijn er minder schakels waar het fout kan gaan: iedereen kent elkaar.”

Goed voor jezelf en het bedrijf

Jan Snijders (33) uit Someren is planner. Ook Jan is via zijn stage bij het bedrijf binnengekomen. Dat was in 2002. “Toen waren ze nog echt klein: maar vijf auto’s. Ik had een mooie stage. Ik mocht heel vaak met chauffeurs mee op pad. Na mijn stage bleef ik hangen. Maar ik wilde heel graag naar het buitenland. Dus ging ik na zes jaar weg om die droom waar te maken. Maar dat was het toch ook niet. Ik reed op Engeland en stond heel vaak met containers in de file naar Antwerpen. Vooral dat laatste vond ik helemaal niet leuk. Mark belde me dat er een plek was op de planning. En ik kon dan ook zo af en toe op de auto springen, als het nodig was. Daarom kwam ik acht jaar geleden terug. Ik vind het prima zo. Ik heb een vriendin en sinds een paar maanden een zoon: Gijs. Dan is het helemaal fijn om wat vaker thuis te zijn. En hier kan ik altijd naar huis als er iets is. Dat is bij het bedrijf vanzelfsprekend.”

Jan gaat graag naar zijn werk. “Samenwerken is goed voor jezelf en goed voor het bedrijf. We hebben een jong team. En de ouderen passen er goed in. Ik vind het contact met klanten leuk. Vooral als het wat moeilijker is tijdens het seizoen. Van maart tot eind september is het hier heel druk. Dan voelt het echt goed als je aan het eind van de dag het allemaal toch voor elkaar gekregen hebt”.

Een eigen kantoortje

Ze is de enige vrouw op kantoor. Dat maakt Anja Raijmakers (54 jaar) uit Someren niet uit. Net zomin als ze zich ergert aan de ene blote vrouw op een affiche in de kantine. “Ach, ze praten soms wel eens ruig. Mijn man is metselaar. In de bouw kunnen ze er ook wat van. En ik hoor dat een kantoor met alleen maar vrouwen ook niet echt leuk kan zijn. Ik vind het fijne collega’s.”

Anja is administratief medewerkster. Ze ging na de meao werken, maar stopte een aantal jaren toen ze twee kinderen kreeg. Die zijn nu volwassen en wonen op kamers in Maastricht. Twaalf jaar geleden zocht Anja weer werk. Haar man informeerde bij Kanters. “Ze konden op de administratie iemand gebruiken. Ik doe de administratie en facturen. Voor een deel zit ik bij de anderen op kantoor, omdat ik met hen moet overleggen over de inhoud van bijvoorbeeld de facturering. Voor een ander deel doe ik administratie in een eigen kantoortje. We werken goed samen. Het team ligt elkaar.”

Tuinder werd transporteur

Toon Kanters was een tuinder die in 1993 vaststelde dat zijn vrachtwagen te groot was voor alle glastuinbouwgroente die hij erin wilde laden. Collega-tuinders vroegen hem ook hun groente mee te nemen naar de veiling. Zo werd hij een transportbedrijf. Mark van Mierlo was 23 jaar geleden een van de eerste werknemers, als chauffeur. Nu heeft het bedrijf 23 vrachtwagen op de weg.

Ook met je team op de foto? Laat het weten via info@tonmagazine.nl of 06 38 07 67 51.