Postbode

Het is maandagochtend 2 oktober. Met een glimlach van oor tot oor stap ik op een auto die ik niet ken. Met op de zijkant een ander logo dan ik gewend ben. Op een onbekend bedrijfsterrein …
Een andere werkgever. Na bijna zeventien jaar bij mijn vorige baas werd het tijd voor wat nieuws. Er veranderde daar te veel. En dat kostte mij het plezier in mijn werk. Reed jaren voor een klant op een truck met een citytrailer het land door. Zeven of acht adresjes per dag. Kwam vaak dezelfde monteurs tegen, met wie ik op den duur een band kreeg. Heerlijk bouwplaatsen zoeken in het hart van de grote steden. Fantastisch werk. Maar daar kwam vrij abrupt een einde aan, omdat de klant koos voor een andere transporteur. Een paar weken later zat ik op een bakwagentje zo’n 35 adressen weg te werken in een straal van 200 kilometer. Ik voelde me een postbode en geen chauffeur meer. Het was niks voor mij. Heb nu diep respect voor de dames en heren die het wel met plezier doen.
Ik hield het met hartstochtelijke tegenzin drie maanden vol. Ik, die altijd zei: Geen plezier in je werk is solliciteren! In dit geval was een tip van een oud-collega genoeg. Een daaropvolgend spontaan gesprek van één bak koffie bij mijn nieuwe werkgever zorgde ervoor dat ik twee weken later op die auto stapte. Met dat andere logo. Voor een heerlijk ritje naar Roermond. En het belangrijkste: ik ga nu – en in 2018 – elke dag weer met plezier naar mijn werk.

Erik Pathuis (37) uit Winschoten is sinds 2001 vrachtwagenchauffeur en werkt bij Gebr. De Boer Transport in Oude Pekela.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *