Bitterharde leerschool

Iedereen doet het. Achter het stuur even een berichtje bekijken. Even een reactie posten. Dus even met de aandacht bij de weg weg.

Reggy Pinontoan deed het ook. Tot die keer dat hij een zwaar ongeluk veroorzaakte. Reggy vertelt welke harde les hij heeft geleerd. “Ik wist: Reg, je hebt iets gedaan wat niet mag. Daarvoor moet je op de blaren zitten.”

Naam: Reggy Pinontoan

Leeftijd: 49 jaar

Woonplaats: Zutphen

Beroep: nationaal chauffeur

Bedrijf: Schotpoort Connect in Eerbeek

Loopbaan: 5 jaar beroepsmilitair (alle rijbewijzen gehaald); 3 jaar chauffeur bij Tabor Transport; 2 jaar bij DB Sneltransport; sinds 2002 in dienst bij Schotpoort Connect.

Wat er gebeurde

Het is 9 september 2016, vroeg in de middag. Reggy rijdt op de A30 tussen Ede en Barneveld, onderweg naar Nijkerk. Daar gaat hij laden. Net voorbij Barneveld eindigt de A30. Er zijn stoplichten, er staat vaak file. Reggy neemt deze weg zelden; de situatie ter plekke is geen bekend terrein voor hem.

Reggy kijkt nog even op zijn telefoon. Hij verwacht een berichtje. “Als ik weer opkijk, zie ik de file. Ik kan niet voorkomen dat ik op de laatste auto bots. Op dat moment rij ik 75 km per uur. Gelukkig heb ik een lege trailer, anders had het er nog erger uitgezien.”

De auto die Reggy raakt, is zwaar beschadigd. De inzittenden, twee Duitse vrouwen, gaan met een traumahelikopter naar Amsterdam. “Ik heb ze heel even gezien. Er staan meteen veel mensen omheen en de politie en brandweer zijn ook snel ter plekke. Die zitten daar vlakbij.” Reggy wordt aangehouden en moet mee voor verhoor.

Hoe het kon gebeuren

Hoe kan dat nou? Een ervaren chauffeur die pats boem op een stilstaande wagen knalt? Noem het een optelsom van factoren.

De eerste: begin 2016 heeft Reggy een huis gekocht. De sleuteloverdracht is in september en dan heeft hij een krappe twee weken om de nieuwe woning op te knappen. “Die bewuste dag heb ik een afspraak met een aannemer die een stukje verbouwing gaat doen. Hij komt ’s middags en zou nog even laten weten hoe laat.” Reggy zit te wachten op dat berichtje.

De tweede: Reggy is die 9de september jarig. “Dan krijg je dus de hele dag berichtjes. Heel lief, maar ook heel onhandig als je op dat ene bericht zit te wachten.” En dus constant met je ogen en aandacht bij je telefoon bent.

De derde: het is druk bij Schotpoort Connect. Alle handen zijn nodig om het werk gedaan te krijgen. Reggy ervaart die drukte ook in zijn werk.

Wat erna gebeurde

Meteen na het ongeluk zit Reggy voor verhoor op het politiebureau. Hij mag één keer bellen en doet dat met de zaak. Zijn directeur komt naar het bureau. “Alleen al het idee dat er iemand is die je kent en vertrouwt, scheelt een stuk. Want ik merkte dat het er flink inhakte. Ik was helemaal van slag. Je moet de klap van het ongeluk verwerken, ziet mensen afgevoerd worden, krijgt te horen dat je een advocaat moet zoeken en dat je moet opletten met wat je zegt.”

Het verhoor duurt een uur of zes. Na afloop kijkt de officier van justitie naar de zaak en ziet geen reden hem aan te houden. Maar er gaat wel een rechtszaak volgen. Omdat de slachtoffers Duits zijn, duurt het lang voordat Reggy moet voorkomen. Pas in september 2018 is het zover. Hij moet naar Arnhem, naar de meervoudige kamer (drie rechters, waarvan een voorzitter), want de aanklacht is dood of zwaar letsel door schuld.

Vijf minuten voordat de rechtszaak begint, ziet Reggy een filmpje van het ongeluk. Die heeft zijn advocaat een dag eerder van de officier van justitie gekregen. “Dat kwam heftig binnen.” De officier van justitie heeft een hele waslijst met aanklachten en eist een onvoorwaardelijke rij-ontzegging van één jaar en een voorwaardelijke gevangenisstraf.

Reggy moet twee weken wachten op de uitspraak. Dat is twee weken stress en angst. Een onvoorwaardelijke rij-ontzegging betekent het einde van zijn baan en van zijn inkomen. Wat dat betreft ‘valt’ het vonnis nog ‘mee’: de rechter veroordeelt hem tot een taakstraf van 240 uur (met een voorwaardelijke gevangenisstraf van 4 maanden als hij zich niet aan de afspraken van de taakstraf houdt) en een voorwaardelijke rij-ontzegging van één jaar. “De rechter zei: ‘We zien wel dat je spijt hebt en het niet zo hebt gewild, maar we moeten je zwaar straffen. Anders geven we een verkeerd signaal naar de maatschappij.’”

Kan het weer gebeuren?

Meteen na het ongeluk zit Reggy psychisch in de kreukels. “Slecht slapen, slecht eten, beelden die steeds voorbijkomen.” De politie laat hem weten dat hij officieel recht heeft op slachtofferhulp. Niet nodig, vindt Reggy. En mocht het wel nodig zijn, dan kan het via zijn werk. Na twee weken belt hij met de zaak. Daar willen ze dat hij zo snel mogelijk weer op de wagen zit, omdat hij anders misschien helemaal niet meer durft te rijden.

Het is moeilijk, in het begin. Collega’s die al dan niet willen weten wat er gebeurd is. “Personeelszaken vraagt mij om mijn verhaal op te schrijven in een interne memo. Zo kan ik de gevaren van het gebruik van de telefoon achter het stuur en de gevolgen met mijn collega’s delen. Ik krijg goede reacties, zoals: ‘Het had mij ook kunnen gebeuren.’ Maar er zijn ook collega’s die vinden: ‘Stom, je weet toch dat je niet met je telefoon moet spelen.’”

Via Schotpoort Connect heeft Reggy een half jaar gesprekken met een bedrijfsarts, om alles wat hem overkomt een plek te geven. Het duurt langer voordat Reggy weer een beetje relaxed achter het stuur zit. “Eigenlijk is dat pas sinds begin dit jaar weer zo”. En ook het verwerken van het ongeluk en alle gevolgen vergt veel tijd. Reggy is gelovig. “Ik heb in deze periode veel steun en kracht uit het gebed en mijn geloof gehaald.”

Het is zomer 2019. Reggy kijkt terug en zegt: “Afgelopen drie jaar was een gekkenhuis. Sinds het einde van mijn taakstraf, begin juni, is er weer een beetje rust in mijn leven.”

De straf

Vrij snel na de veroordeling krijgt Reggy bericht van de reclassering. Hij moet komen praten over de invulling van zijn taakstraf. Die 240 uur betekenen zes volledige werkweken. Reggy vraag bij de reclassering of hij daarvoor zijn overuren kan inzetten. In eerste instantie is het antwoord negatief; de taakstraf dient naast werktijd uitgevoerd te worden. Maar na enig overleg mag hij toch zijn verlofuren ervoor gebruiken. Van januari tot juni dit jaar werkt hij drie dagen voor Schotpoort en daarnaast drie dagen bij de kringloop.

De slachtoffers

Er vielen twee zwaargewonden bij het ongeluk dat Reggy veroorzaakte. Hoe het de slachtoffers is vergaan, weet hij niet. “Ik heb geprobeerd contact op te nemen, via de politie en via mijn werkgever. Helaas, informatie kreeg ik niet. Maar dat is hun goed recht.”

De steun

Reggy: “Via het werk ben ik doorverwezen naar de bedrijfsarts. Na het eerste gesprek heb ik zelf contact met hem gehouden. Ik heb gewoon mijn werk uitgevoerd, maar de eerste tijd heeft de planning me niet te lange dagen laten werken. En mijn werkgever heeft het mogelijk gemaakt dat ik gedurende een half jaar mijn verlofdagen kon opnemen om de taakstraf uit te voeren.”

Fotografie: Annelies van ’t Hul