Kansen voor vrouwen: Lucienne

Vrouwen op de vrachtwagen, het zijn er nog steeds maar weinig. Op de honderd chauffeurs vind je er drie of vier. Dat was twintig jaar geleden ook al zo, terwijl in de loop der tijd het beroep toch minder zwaar geworden is. Lucinda, Agnes en Lucienne kozen wél voor de vrachtwagen. Zij vertellen hoe het hun bevalt als chauffeur m/v.

Lucienne Mulder – 50 jaar – woont in Meppel – was boekhouder – werkt sinds maart 2016 als vrachtwagenchauffeur bij Oegema Transport  

Vier nachten per week

Lucienne Mulder komt net uit de nachtdienst als ze met TON spreekt in de kantine van Oegema Transport in Dedemsvaart. Sinds december 2016 vervoert ze vier nachten per week pakketjes voor DHL Parcel. Met de trekker-oplegger pendelt ze tussen Wehkamp in Zwolle en het distributiecentrum van DHL Parcel in Utrecht. “Prachtig om te doen”, zegt ze opgewekt. “Het mooie van dit werk is dat ik niet meer tussen vier muren zit.”

Niet de rest van mijn leven

Lucienne was beroepsmilitair. Vijf jaar diende ze als sergeant administrateur het vaderland. Na haar diensttijd werd haar zoon geboren en was het ‘vrije’ leven voorbij. “Met een kind heb je meer structuur nodig en kun je niet onverwacht van huis zijn. Zo ben ik op kantoor beland. Ik dacht toen al: Dit doe ik niet voor de rest van mijn leven.”

Het roer omgooien

Twintig jaar lang werkte Lucienne als boekhouder. Door een reorganisatie komt zij op straat te staan. “Alle oudere werknemers raakten hun baan kwijt. Het voelde eerst als verlies. Later besefte ik dat het tijd was om het roer om te gooien. Vrachtwagenchauffeur leek me wel wat. Ik heb altijd interesse gehad in groot materieel. In het leger vond ik de pantservoertuigen prachtig.”

Niet iedereen is hetzelfde

Haar C-rijbewijs heeft ze al. En op eigen kosten haalt ze haar ADR en Code 95. Op een open dag van het UWV merkt ze dat werkgevers in haar omgeving niet bepaald staan te springen om vrouwelijke chauffeurs aan te nemen. Lucienne merkt ook dat bij het solliciteren haar leeftijd een rol speelt. “Werkgevers hebben een bepaald idee bij een vrouw van vijftig. Ze denken: Dat wordt niks. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen, want het werken in het transport is best zwaar. Maar niet iedereen is hetzelfde.”

Vrouwen en zij-instromers een kans

Lucienne gaat op internet zoeken naar werk en komt zo terecht op de website van het Sectorinstituut Transport en Logistiek. Zij doet een assessment en een toelatingstest en kan vervolgens meedoen aan het zij-instromerstraject. Voordat ze met rijlessen voor haar CE-rijbewijs kan beginnen, moet ze een transportwerkgever vinden die haar voor tweeëndertig uur per week in dienst wil nemen. Ze klopt aan bij Oegema Transport. “Oegema geeft vrouwen en zij-instromers een kans. Bij het bedrijf werken meer vrouwelijke chauffeurs en mensen die later voor het vak gekozen hebben. En het tekort aan chauffeurs speelt natuurlijk ook een rol. Als er meer dan genoeg chauffeurs waren, was het misschien lastiger geweest.”

Terugvallen op collega’s

Bij Oegema begint Lucienne op een bakwagen en in de distributie. “De eerste week reed er een mentor-chauffeur mee. Daar heb ik heel veel aan gehad. Daarna ging ik alleen op pad. Je komt in het begin veel nieuwe situaties tegen, die je zelf moet oplossen. Achteraf zie ik hoeveel ik die eerste maanden geleerd heb. In die tijd kon ik altijd terugvallen op de ervaring en de tips van collega-chauffeurs, medewerkers in de loods en planning.”

Rolcontainers met pakketten

Nu ze haar CE-rijbewijs heeft, is de bakwagen verruild voor een trekker-oplegger. “Ik haal in Zwolle rolcontainers met pakketten op en breng die naar Utrecht. Daar neem ik de retouren voor de Wehkamp mee of rolcontainers met pakketten die naar DHL-depots in het noorden moeten.” Zwaar werk? Met momenten zeker. “Met rolcontainers is het goed te doen. Fysiek zijn mannen sterker, maar als de containers erg vol zijn, loop ik een keer extra heen en weer.”

Zo veel mogelijk rij-uren maken

Lucienne heeft het goed naar haar zin bij Oegema. “Ik heb fijne collega’s. Het is een gezellige ploeg. We helpen elkaar als we in het distributiecentrum zijn. Het is wel een andere wereld dan op kantoor.” En de toekomst? Voor Lucienne is het duidelijk. “Eerst zo veel mogelijk rij-uren maken met de trekker-oplegger en ervaring opdoen. En dan kijken waaraan ze bij Oegema behoefte hebben.”

Mobiliteitscentrum transport

Het Mobiliteitscentrum transport (onderdeel van het Sectorinstituut Transport en Logistiek) helpt mensen bij het vinden van een (andere) baan in de bedrijfstak. Op stlwerkt.nl kun je je inschrijven als je werk zoekt. Zeker voor chauffeurs met ervaring zijn er volop kansen. Het Mobiliteitscentrum ondersteunt je bij het hele sollicitatieproces. Kijk op stlwerkt.nl