Deze jonge chauffeurs komen net kijken

Ze komen net kijken. Hebben nog weinig (goede of slechte) ervaringen opgedaan. Zijn nog vol verwachting over hun beroep. En vertellen daar graag over. Vier jonge chauffeurs en de keuze voor transport en logistiek.

Vandaag Clint van Oort (21) uit Utrecht en Marvin van den Hoeven (21) uit Leusden. Werken als bergingschauffeur bij Modern BV in Utrecht.

Werken in ‘de speeltuin’

Als TON bij bergingsbedrijf Modern in Utrecht aanklopt om Marvin van den Hoeven en Clint van Oort te spreken, is dat voor die twee een grote verrassing. “We wisten van niks”, lacht Marvin. “Daar zullen onze ouders wel achter zitten”, denkt Clint. Klopt. De moeder van Marvin (Annet van den Hoeven) en de vader van Clint (Tom van Oort) hebben het interview geregeld. Hun zonen vinden het wel ok.
Bergingsbedrijf Modern bestaat 75 jaar. In 2018 is het 55 jaar in handen van de familie Van Oort. Tom van Oort neemt in 2003 het stokje over van zijn vader. De opvolging van Tom is al geregeld: zoon Clint en neef Marvin zullen mettertijd het bedrijf gaan leiden.

Praatstoel

In de kantine zitten de twee neven op hun praatstoel. Het bergingsbedrijf was vroeger hun speeltuin. Marvin: “Van kinds af aan was ik er te vinden. Dan ging ik met mijn vader en moeder mee naar de zaak. Speelde ik hier met Clint. Aan hendels trekken en zo. Mijn vader werkt ook bij Modern. Op woensdagmiddag kwam hij me altijd ophalen bij de basisschool en dan ging ik met hem op pad.” Clint vult aan: “We zijn er gewoon ingegroeid. We hebben ieder een andere opleiding gevolgd. Ik ben monteur en Marvin heeft in het grondverzet gezeten. Maar uiteindelijk hebben we allebei gekozen voor het beroep van bergingschauffeur. Dat vonden we toch het leukste.”

Stage

Marvin en Clint zijn achttien jaar als ze hun vrachtwagenrijbewijs halen. “Ik liep stage bij verschillende garages”, vertelt Clint. “Sleutelde aan personenauto’s en vrachtwagens. Vanaf het moment dat ik mijn rijbewijs had, werd ik steeds vaker bij Modern ingezet. Nu ben ik al twee jaar in vaste dienst. Ik moet er niet aan denken dat ik twintig jaar in dezelfde garage zou moeten werken.”
Marvin is één jaar in vaste dienst. “Het grondverzet vond ik superleuk. Het is mooi werk, want je ziet altijd het eindresultaat. En je werkt op vaste tijden, van zeven tot vier. Dat is als bergingschauffeur wel anders. Het mooie van dit beroep is de vrijheid. Ik zit in mijn wagen en weet nooit wat er die dag gaat gebeuren. Ons werkgebied is de provincie Utrecht, maar we komen door heel Nederland.”

Knoppen

Clint en Marvin zijn geleidelijk in het werk gegroeid. Marvin: “We waren altijd op de zaak. Zodoende hebben we van jongs af aan veel ervaring opgedaan. Het is nu leuk om zelf aan de knoppen te mogen zitten. We rijden op al het materieel en doen ook kraanwerk: een dakkapelletje plaatsen of beton storten.” Clint geeft nog een voorbeeld: “Gisteren moest ik een vrachtwagen ophalen. De chauffeur, zelf tweeënzestig, wilde weten hoe oud ik was. Hij was totaal verrast toen ik mijn leeftijd vertelde. Het bergen van een vrachtwagen is een hele klus en de meeste mensen verwachten niet dat je al zoveel ervaring hebt al je nog zo jong bent.”

Clint (links) en Marvin. Foto: Marco Hofsté

Noodreparaties

Bergingswerk is afwisselend: van het ophalen van een auto met een lekke band tot het bergen van een in een sloot gekantelde vrachtwagen. “In principe doe je het als bergingschauffeur in je eentje. Je moet snel en zorgvuldig kunnen werken. Dat is vooral op snelwegen belangrijk, want die moeten zo snel mogelijk weer open zijn voor het verkeer”, legt Marvin uit. Clint vertelt over noodreparaties, want ook die verrichten zij. “Gisteren had ik er nog eentje. Het is handig dat ik de monteursopleiding heb. Wat te maken is langs de kant van de weg, maak ik. Soms staat een auto stil als gevolg van een computerstoring. Die lees ik dan uit. Sommige storingen zijn niet ernstig en dan kunnen de automobilisten gewoon doorrijden.”

Calamiteiten

Het mooiste werk vinden Marvin en Clint zware bergingen. Clint: “Bij calamiteiten, zoals een gekantelde vrachtwagen, werken we met meer wagens en is er altijd een kraanwagen bij. Er is dan één coördinator en er wordt eerst een plan gemaakt hoe we de berging gaan aanpakken. Daarna voeren we dat plan met elkaar uit. Dat is heel gaaf.” Marvin vindt: “Een zware berging is echt een adrenalinekick.”

Reacties

Negatieve reacties op hun beroep hebben Marvin en Clint nog nooit gekregen. “Veel van onze vrienden zijn ook chauffeur. Sommigen gaan weleens een dagje met ons mee”, vertelt Marvin. Dat het basisinkomen van een chauffeur, vergeleken met andere beroepen, niet heel erg hoog is, daar zitten de jongemannen niet mee. “We moeten het, net als iedere chauffeur, hebben van onze overuren”, zegt Clint. En Marvin: “Een normale werkweek is veertig uur. Soms werk ik er wel tachtig, maar gemiddeld zitten we allebei tegen de zestig. Ik ben heel tevreden met wat ik verdien.”

Tweeling

Hebben de neven nog ambities? De jongens lachen. Clint: “We zijn er niet zo mee bezig, maar het is wel logisch dat we in de toekomst het bedrijf gaan leiden. We zijn een soort Siamese tweeling. We mogen hier alles, als we ons best maar doen.” Marvin vult aan: “Maar eerst moeten we nog veel meer ervaring opdoen. Elk jaar krijgen we een of twee keer bijscholing, want kennis is belangrijk. Later zou ik het wel leuk vinden om anderen op te leiden, ze het vak bij te brengen. Clint en ik hebben alles van onze familie geleerd.”
En dan komt Clints vader de kantine binnen. Of de jongens al klaar zijn. “De telefoon staat altijd roodgloeiend, dus we gaan weer aan de slag”, lachen de twee neven en weg zijn ze.

Volgende week deel 2.

 

 

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *