IJsvrij met Adrie

Als het wintert, begint Adrie Kuijer (43) uit Soest te glimmen. Hoopt hij dat het flink gaat vriezen en sneeuwen. Al 25 jaar houdt Adrie de wegen berijdbaar. Het is werk bij nacht en ontij, maar hij doet het met heel veel plezier. TON laat zien wat er komt kijken voordat Adrie de gladde weg op kan.

Bak in bak

“Als Rijkswaterstaat belt, moeten we binnen twee uur klaar zijn met strooien. Ik ga eerst naar de zaak om de vrachtwagen te halen. Op de fiets, want dat is maar vijf minuutjes. Dan rijd ik naar het depot van Rijkswaterstaat. Daar staan de strooibakken al klaar, met volle watertanks. Zo’n strooibak komt in de laadbak van mijn vrachtwagen. Daarna wordt het zout geladen en dan ga ik op pad. Die hele procedure kost nog geen tien minuten.”


Rayon

Adrie werkt bij Cultuurtechniek H.G. van Dorresteijn in Soest. Van Dorresteijn wordt voor gladheidsbestrijding op provinciale wegen ingehuurd door Aannemingsbedrijf Jos Scholman uit Nieuwegein. Vanuit het depot in Baarn zorgt Jos Scholman in opdracht van Rijkswaterstaat voor het berijdbaar houden van de ‘driehoek’ A1, A28 en A27. Adrie’s vaste route is de A1 van Laren naar Barneveld en weer terug. Op de heenweg strooit hij de op- en afritten, op de terugweg de hoofdrijbaan. Een van zijn collega’s doet het omgekeerde traject.


Centimeters

Het laden van de strooibak is precisiewerk. De bak past nét in de laadbak; aan beide zijden is er een enkele centimeter speling. Adrie steekt zijn wagen achteruit. Na al die jaren gaat het moeiteloos.

Poten

Adrie sluit de stroom aan. Die is nodig voor de hydrauliekpomp, waarmee hij de poten waarop de strooibak staat, kan laten inklappen.

Aandrijving

Adrie bevestigt de aandrijving van de hydraulische pomp aan de naaf van het achterwiel Die pomp drijft de strooiers aan. Oudere versies van de strooibakken hebben daarvoor een loopwiel. Adrie: “Dat is veel slijtagegevoeliger. Naafaandrijving is ook veel constanter en het slipt nooit.”

 7 kuub

Het zout gaat pas op het laatste moment in de bak. Eerder laden zou het te korrelig maken. Tijdens het strooien wordt het zout gemengd met calcium, opgelost in water. Een volle strooibak bevat 3.500 liter water en 7 kuub zout.

Shovel

Een shovel vult de strooibakken. Bij een ‘standaard’ strooiactie zijn er twaalf wagens op de weg. Als er ‘geploegd’ moet worden (sneeuwschuiven), kunnen er 35 wagens worden ingezet.


25 jaar

Adrie is een geboren en getogen Soester. Hij volgde de machinistenopleiding en begon op zijn zestiende bij een kleine aannemer in Soest. Daar kon hij ook al meteen gaan strooien: fietspaden. In de loop der jaren haalde hij al zijn rijbewijzen; hij kan met al het materieel op pad, ook met mobiele kranen.

Raar weer

Sinds vijftien jaar is hij in dienst bij H.G. van Dorresteijn. Daarvoor werkte hij bij verschillende aannemers. Maar altijd was er de gladheidsbestrijding. “Wat daar zo leuk aan is? Sowieso om met raar weer langs de weg te zitten. Je komt uitdagende dingen tegen. Het mooiste is natuurlijk sneeuwschuiven. Dan zie je onderweg hoe het verkeer reageert, hoe automobilisten met die omstandigheden omgaan. Daar vind ik wel wat van, ja.”

Link

Hoe voorkomt Adrie dat hij zelf slipt met zijn strooiwagen? “Voorzichtig zijn. Het gevaarlijkste is een temperatuur net boven het vriespunt, als nat wegdek opvriest. Sneeuw zie je, daar anticiperen mensen wel op. Maar opgevroren natte stukken, terwijl het op neushoogte niet vriest, dat is link. Wij strooiers kunnen de weg een beetje lezen. Dan zie je van die mooie kringetjes en dan weet je: daar is het glad.”

Slapen

Negen van de tien keer moet de gladheid in de nacht bestreden worden. Adrie heeft daar geen moeite mee. “Ik kan goed zonder slaap. Dat is ook wel belangrijk bij dit werk. Meestal ga ik om een uur of elf naar bed. Als je dan om twee uur wakker gebeld wordt en tot vijf uur strooit, heeft het vaak geen zin meer om terug je bed in te duiken. Dus dan plak ik de gewone werkdag eraan vast. Dat wordt pas zwaar als het dagen achtereen zo gaat.”

Apart

Als er vorst of sneeuw dreigt, moet Adrie beschikbaar zijn. “Ik lust wel een borreltje, maar niet als ik weet dat ik kan worden opgeroepen. Dat is ook zoiets waar veel mensen tegenaan lopen: dat ze het moeten laten. Maar ik vind: als je a zegt, moet je ook b zeggen. Sommige vrienden vragen me wel of ik goed bij mijn hoofd ben om ’s nachts mijn bed uit te gaan. Tja, wij strooiers zijn wel een apart soort mensen.”


Bediening

In zijn cabine heeft Adrie een kastje waarmee hij strooi-installatie bedient. “We kunnen de verhouding zout/water instellen. Dat krijgen we door van Rijkswaterstaat. Bij normale gladheidsbestrijding strooien we vijftien gram per vierkante meter. Met het bedieningskastje kan ik ook de breedte en de strooirichting regelen. Als ik de hoofdrijbaan doe, strooi ik in drie rijbanen tegelijk; we kunnen tot veertien meter breed gaan.”

Extreem

De winter van 2017/2018 was weinig uitdagend voor een gladheidsbestrijder. Begin december was het even feest. “Toen zijn we wel een uurtje of 28 bezig geweest. Dan doe je af en toe een tukje in je wagen. Dat was wel extreem. Zoiets gebeurt hooguit één keer per jaar.”

Fotografie: Chris Pennarts

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *