Doei!

Het seizoen is voor mij begonnen. Zit nu even mee te liften op de wifi van restaurant El Parador in Girona. Morgen proberen twee auto’s en een caravan te laden rond Barcelona, Tarragona en Lleida. Een nieuw begin van een nieuw seizoen vol vakantiestranders.
Maar ook een einde. Een eind aan mijn columns voor TON.
Ik heb het graag gedaan voor jullie, lezers. Sentimenteel ga ik niet worden, het is een leuke periode in mijn leven geweest. Ik mocht proeven aan het bekend zijn. Met al zijn voor- en nadelen.
Mensen verwachten iets van je als je wordt herkend in de chauffeurstent, helemaal als er een biertje of twee in zit. Maar ook gewoon in de rij bij de Zwitserse douane, dat je wordt aangesproken met de vraag of je het echt bent. Zelfs bij de Gamma in Bovenkarspel: een nuchtere West-Fries. “Koopt een beroemde schrijvende trucker ook zijn spullen bij de Gamma?” Met een licht spottende ondertoon. Ik hou ervan.
Soms ook vijandigheid. Dat ik het te positief neerzet. Maar zo ben ik nu eenmaal. Ik hou van mijn vak. Er is veel mis in het transport: laag salaris, Oostblokkers, boevenbazen. Maar vooral de lage sociale status die het chauffeursvak nu eenmaal heeft. Ik heb geprobeerd hier een beetje verandering in te brengen, tot tv-optredens aan toe. Maar ik denk niet dat het veel geholpen heeft.
Ik hang mijn pen aan de wilgen – al kan ik hem beter in de olijfboom hangen, die zijn met meer hier.
En ik denk nog na over de toekomst. Misschien ga ik wel bloggen of vloggen. Al denk ik niet dat jullie naar een ouwe lul van 50 willen kijken. 

Ik ben klaar.
Doei! 

Dennis TON is 51 en woont in Bovenkarspel. Dit is zijn 38ste en laatste column.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *