Drijfveren: Dankzij de fiets gezond op de wagen

Mensen hebben drijfveren. Iets wat ze in beweging zet. Iets waar ze energie van krijgen. Iets wat ze verder brengt.
TON spreekt met chauffeurs over hun drijfveren. Vandaag John van Eck.

John van Eck – 59 jaar – woont in Vianen – is vanaf zijn 18^de vrachtwagenchauffeur – werkte 13 jaar als planner – rijdt sinds 5,5 jaar zeecontainers bij De Jong en Grauss Transport in Hoogvliet

Met een brede lach op zijn gezicht staat John van Eck naast zijn racefiets. Trots draagt hij het wielertenue van Alpe d’HuZes, het jaarlijkse wieler- en loopevenement van KWF Kankerbestrijding. Begin juni bedwingt John samen met zijn 65-jarige kameraad Gerrit Bliekendaal de 1.860 meter hoge beruchte berg. Als TON hem spreekt, moet hij nog een paar weken wachten. “Maar ik zou hem nu al willen rijden. Zo hongerig ben ik naar Alpe d’Huzes.”

Liever op de bank

Wie John zo ziet, zou denken dat hij altijd al een wielrenner is geweest. Niets is minder waar. Tot acht maanden geleden zit John liever op de bank dat dat hij op de fiets stapt. “Ik woog 107 kilo. Als ik bij wijze van spreken naar mijn vrachtwagen keek, dan brak het zweet mij al uit. Aan sporten deed ik de laatste jaren niets meer. Voor een vrachtwagenchauffeur is dat ook lastig. Als ik doordeweeks thuis was, zat ik liever op de bank dan dat ik naar de sportschool ging.”

Geen stress meer

John is vijftien als hij als bijrijder aan het werk gaat. “In dienst heb ik mijn rijbewijzen gehaald en daarna kon ik bij mijn oude baas als chauffeur aan de slag.” Twintig jaar rijdt hij met veel plezier; ondertussen haalt hij zijn papieren voor ‘planner nationaal’. De volgende dertien jaar werkt John als planner in de evenementenverhuur. Als hij overstapt naar een ander bedrijf, komt hij in een reorganisatie terecht. “Ik zat in mijn proeftijd en zag de bui al hangen. Ik heb toen een mailtje gestuurd naar de directeur van De Jong en Grauss. Binnen drie weken was ik weer chauffeur. Het is heerlijk om weer op de vrachtwagen te zitten. Ik heb veel meer vrijheid en veel minder stress dan op kantoor.”

Laatste zetje

Lekker in zijn vel in de nieuwe baan. Maar dat vel zit wel te strak. Na de zomervakantie van 2015 gaat bij John de knop om. Hij ziet zichzelf op de vakantiefoto’s. “Ik wist dat er wat moest gebeuren. Ik wil gezond mijn werk kunnen blijven doen en als je dan zo zwaar bent, wordt dat een probleem.” Zijn vriend Gerrit geeft hem het laatste zetje. “De vrouw van Gerrit heeft kanker en hij dacht erover om mee te doen met Alpe d’HuZes. Ik zei direct: Ik ga mee. Een week later kocht ik een racefiets en zijn we samen gaan trainen.”

Kippenvel

Meedoen aan Alpe d’HuZes is al lang een diepe wens van John. Elk jaar luistert hij in de vrachtwagen begin juni naar Radio Alpe d’HuZes. “Kippenvel krijg ik van al die verhalen van jonge en oude mensen met kanker. Het raakt me enorm. Vooral omdat twee jaar geleden een vriendin en een buurman zijn overleden aan kanker. Dan komt het heel dichtbij. Het is heel bijzonder dat ik nu zelf de berg ga bedwingen.

Pijn in billen

De trainingsschema’s op de website van Alpe d’HuZes kan John door zijn werk niet volgen. Hij fietst alleen in de weekenden. “Na de eerste tocht had ik zo’n pijn in mijn billen”, lacht John. “Het begin was heel zwaar. Gelukkig heb ik doorgezet.” Om goed te kunnen presteren op de fiets, moet hij afvallen. “Ik ben regelmatiger gaan eten. Dat vergt discipline. Vroeger had ik om negen uur mijn lunchpakket al op en dan pakte ik onderweg ergens een snack. Dat doe ik nu niet meer. Ik drink ook liters water en ice tea. In het begin vlogen de kilo’s eraf. Dat is heel motiverend. Ik ga nu ook naar de sportschool, spinnen. In totaal ben ik nu veertien kilo afgevallen en mijn conditie is enorm verbeterd. Ik voel mij tien keer beter dan acht maanden geleden.”

Hoofd leeg

En na Alpe d’HuZes, blijft John dan fietsen. “Ha, natuurlijk. Ik ben al naar een betere racefiets gaan zoeken. Fietsen voor KWF Kankerbestrijding is mijn eerste drijfveer. De tweede is mijn gezondheid. Ik wil nooit meer boven de honderd kilo wegen. Vroeger gutste het zweet bij het minste of geringste al van mijn lijf. Nu is er niets meer aan de hand. Door het sporten maak ik mijn hoofd leeg, dat is heerlijk. Ik zit nu veel lekkerder in mijn vel en kan nog jaren met plezier mijn werk doen.”

Sponsor John

Tot en met oktober kun je John (en alle anderen die aan Alpe d’HuZes meedoen) nog sponsoren. Kijk voor meer informatie op opgevenisgeenoptie.nl